عنوان

توده ای شدن جامعه و پیامدهای آن بر سیاست در ایران پس از دهه 1340

شماره

پ۲۴۷۳۹

زبان متن نوشتاري يا گفتاري و مانند آن

per

عنوان اصلي

توده ای شدن جامعه و پیامدهای آن بر سیاست در ایران پس از دهه 1340

نام نخستين پديدآور

وحید افلاکی بدرلو

نام ناشر، پخش کننده و غيره

حقوق و علوم اجتماعی

تاریخ نشرو بخش و غیره

۱۳۹۹

نام خاص و کميت اثر

۱۳۷ص.

مواد همراه اثر

سی دی

جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن

کارشناسی ارشد

نظم درجات

علوم سیاسی

زمان اعطا مدرک

۱۳۹۹/۱۱/۲۹

متن يادداشت

بیش از چند دهه است که به منظور تحلیل جامعه ایران، واژه«جامعه توده ای» به کار می رود.منظور این است که جامعه ایران از افرادی رها شده که در معرض بحران هویت قراردارند، تشکیل شده است.این افراد دارای زمینه خوبی برای بسیج شدن در عرصه سیاسی توسط ایدئولوژی های توده گرا هستند.بررسی پیامدهای توده ای شدن جامعه برسیاست و ورود به مسیر توسعه سیاسی را، می توان از مهمترین دغدغه های حوزه مطالعاتی جامعه شناسی سیاسی ایران دانست. توسعه یافتگی سیاسی بدون ملاحظه ماهیت فرهنگ سیاسی توده مردم ایران به آسانی صورت نمیگیرد. در این رابطه دغدغه ی پژوهش حاضر، تبیین اثرات توده ای شدن جامعه ی ایران بر فرآیند توسعه سیاسی در ایران است. پرسش پژوهش حاضر این است که پیامدهای سیاسی توده ای شدن جامعه ایران چیست؟ در راستای رسیدن به پاسخ این پرسش، تحولات سیاسی واجتماعی دوران «محمدرضا شاه پهلوی» مورد بررسی قرارگرفت. در نتیجه ی برخی از اصلاحات و برنامه های مدرن سازی دوران پهلوی، نوعی سرگشتگی درجامعه ایران پدیدآمد.علت این سرگشتگی را میتوان گسستن از همبستگی های سنتی قدیمی و گذر به سمت همبستگی های جدید دانست. دراین میان، برخی از روشنفکران انقلابی اقدام به بسیج توده ها نموده و در جهت رسیدن به اهداف خود، توده های سرگشته را متحدکردند.پس از تسلط کامل برتوده ها، موجبات توسعه سیاسی در معنای گسترش مشارکت سیاسی و رقابت ایدئولوژیک، به معنای واقعی و آنگونه که در جوامع پیشرفته وجود دارد، فراهم نشد.بلکه، تنها به نوعی از مشارکت توده ای که کمتر تناسبی با توسعه سیاسی دارد منجرگشت. درواقع میتوان به فقدان لوازمی چون: آزادی بیان و اندیشه ، که لازمه ی توسعه سیاسی و دموکراسی در جامعه است اشاره نمود.درنهایت، نتیجه ای که از این پژوهش حاصل گشت این بودکه، شکل گیری جامعه توده ای درایران به دوران مدرنیزاسیون پهلوی بازمیگردد که پس از انقلاب و بخصوص در دهه60،با در نظر داشتن تاثیرات قابل توجه جنگ، به اوج خود رسیده، و در دهه70 افول(هرچند موقت) جامعه توده ای در ایران و رشد نسبی جامعه مدنی را شاهد بودیم. اما در دهه80 باردیگر جامعه توده ای در ایران رخ می نماید و منجر به اتخاذ تصمیمات سیاسی ازجمله سیاستهای پوپولیستی و عوام پسند میشود. نتیجه ي دیگري که این پژوهش بدان دست یافته است این میباشد که، توده اي بودن جامعه ي ایران از ویژگیهاي پایدار این جامعه از دهه 1340 تا به امروز بوده است و سال هایی که مؤلفه هاي جامعه ي مدنی درآن گسترش یافته است دوره اي موقتی، محدود و گذرا بوده است

متن يادداشت

For more than a decade, the term "mass society" has been used to analyze Iranian society. It means that Iranian society is made up of abandoned people who are exposed to an identity crisis. These people have a good background for Mobilization in the political arena is by mass-oriented ideologies. Examining the consequences of the massification of society is important and entering the path of political development can be considered as one of the most important concerns in the field of political sociology in Iran. Political development is not easy without considering the nature of the political culture of the Iranian people. In this regard, the concern of the present study is to explain the effects of the massification of Iranian society on the process of political development in Iran. The question of the present study is what are the political consequences of the massification of Iranian society? In order to answer this question, the political and social developments of the era of "Mohammad Reza Shah Pahlavi" were examined. As a result of some reforms and modernization programs of the Pahlavi era, a kind of confusion arose in Iranian society. The reason for this confusion can be considered as a break from the old traditional solidarity and the transition to new solidarity. In the meantime, some revolutionary intellectuals mobilized the masses and united the bewildered masses in order to achieve their goals.It did not exist as it does in advanced societies. Rather, it led only to a form of mass participation that was less commensurate with political development. In fact, we can point to the lack of equipment such as: freedom of speech and thought, which is necessary for political development and democracy in society. Finally, the conclusion of this study was that the formation of mass society in Iran dates back to the Pahlavi modernization, which reached its peak after the revolution, especially in the 60s, given the significant effects of the war, and in the 70s. We have witnessed the decline (albeit temporary) of mass society in Iran and the relative growth of civil society. But in the 1980s, a mass society reappears in Iran, leading to political decisions, including populist and populist policies. Another conclusion that this study has reached is that, the mass nature of Iranian society has been a stable feature of this society from the 1340s until today. The years in which civil society developed have been temporary and limited

عنوان گونه گون

The Massification of Iranian Society And its Consequences on Politics In Iran After The 1940s

عنصر شناسه اي

‏ افلاکی بدرلو،

ساير عناصر نام

‏‏ وحید

کد نقش

تهيه کننده

عنصر شناسه اي

‏ ایزدی،

عنصر شناسه اي

‏ تقی لو،

ساير عناصر نام

‏ رجب

ساير عناصر نام

‏ فرامرز

تاريخ

استاد راهنما

تاريخ

استاد مشاور

عنصر شناسه اي

‏ تبریز