امروزه حق بر حریم خصوصی در اسناد بینصالمللی حقوق بشر و نیز در حقوق اساسی اغلب کشورها یک حق بنیادین محسوب می-شود .تحولات مدرن سیاسی در روابط شهروند-دولت و نیز پدیداری فناوریصهای نوین اطلاعاتی و ارتباطاتی هم بر اهمیت آن افزوده است به گونهصای که در حال حاضر حمایت جامع از آن یک ضرورت به شمار میصآید .ولی با اینصحال تا کنون در نظام حقوقی ایران قانون مستقلی که از این حق حمایت کند به تصویب نرسیده است و قوانین پراکنده نیز سطح حمایت کافی را در پی ندارند و بایستی مقنن ایران چارهصای در این زمینه بیاندیشد .اما در این میان ماهیت پیچیده و متعارض حق بر حریم خصوصی که چالشصهای اساسی میان حقوق فردی و حقوق جمعی مانند امنیت و حق عموم بر دانستن و گردش آزاد اطلاعات، به وجود میصآورد، این نکته را خاطرنشان می-سازد که تقنین در این حوزه امری دشوار است و برای موفقیت در این زمینه بایستی مفهوم واقعی و نیز حقوقی این حق شناخته شود و مبانی آن به عنوان اولین گام فرآیند منطقی تقنین، مورد بررسی قرار گیرد .پژوهش حاضر بدین منظور صورت گرفته است .بررسی ماهیت حق بر حریم خصوصی گویای این نکته است که این حق در رابطة فرد و جامعه تعریف میصشود فلذا عناصر هستیصشناختی آن عبارتند از :انسان، جامعه و رابطة میان فرد و جامعه .تعریف این عناصر در هر نظام حقوقی، رویکرد آن نظام حقوقی به حق بر حریم خصوصی را شکل میصدهد .از سوی دیگر حق بر حریم خصوصی با حقوق بنیادین دیگر به ویژه کرامت، آزادی، برابری، امنیت و مالکیت خصوصی رابطة دوسویه دارد و مبانی مشترکی میان آنها قابل تعریف است .بنابراین شناسایی دقیق آنها میصتواند مبانی حق بر حریم خصوصی را آشکارتر سازد .در نهایت سابقه حقوقی و به ویژه مصادیق فقهی حمایت از این حق وفق قاعده تلازم عقل و شرع میصتواند مبنای مناسبی برای حمایت از حق بر حریم خصوصی ایجاد کند .این تحقیق در پی ضرورت پژوهشصهای مبنایی، در سه محور و طی سه بخش به بررسی مبانی هستیصشناختی، بنیادهای حقوق بشری و مصادیق فقهی-حقوقی حق بر حریم خصوصی به عنوان راهنمایی برای تقنین منطقی پرداخته است.
متن يادداشت
Nowadays, the right to privacy is a fundamental right in international documents on human rights and in the constitutional law of most countries. Also modern political developments in the citizen-state relations and creation of new technologies in the context of information and communication have increased its importance so that it is a necessity to provide comprehensive protection from this right. However, yet in Iranian legal system has not been passed an independent law to protect this right and sporadic laws don't provide adequate level of protection from right to privacy. Then Iranian legislator should be done any means in this area. But the complex and contradictory nature of the right to privacy that makes fundamental challenges between individual rights and collective rights, such as security and the public's right to know and free flow of information, notes that legislation in this area is difficult and in order to be successful in this field should be recognized the real and legal sense of privacy and must be examined the foundations of it as the first step of logical process of legislation. The present study was designed for this end. Examination of nature of the right to privacy indicates that this right is defined in the relationship between the individual and society. So the ontological elements of privacy are: human, society and the relationship between them. Definition of these elements in the legal system forms the attitude of that legal system to the right to privacy. On the other hand the right to privacy has bilateral Relationship with other fundamental rights, especially the dignity, freedom, equity, security and private possession and joint foundations is definable between them. So, accurate Identification of these rights can reveal the foundations of right to privacy. Finally, legal Backgrounds and evidences from Islamic jurisprudence for protection of this right according to the "rule of sodality of reason and religion" can provide a suitable basis for protection from right to privacy. According to these necessities, this research in three axes and during three sections deliberates ontological basis of privacy, foundations of it in relation with other human rights and examines legal Backgrounds and evidences from Islamic jurisprudence for protection of this right as a guidance of rational legislation for right to privacy
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )