واکاوی فقهی جریان تکفیر در مواجهه اخباریان و اصولیان
نام نخستين پديدآور
حمیده شفائی هرسی
وضعیت نشر و پخش و غیره
نام ناشر، پخش کننده و غيره
الهیات و علوم اسلامی
تاریخ نشرو بخش و غیره
۱۴۰۰
مشخصات ظاهری
نام خاص و کميت اثر
۱۰۴ص.
مواد همراه اثر
سی دی
یادداشتهای مربوط به پایان نامه ها
جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن
کارشناسی ارشد
نظم درجات
فقه وحقوق اسلامی
زمان اعطا مدرک
۱۴۰۰/۰۶/۱۵
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
نقطهی آغاز تکفیر را میتوان زمان خطاب " ابی و استکبر و کان من الکافرین " از سوی خداوند دانست، یعنی نافرمانی خداوند سبب کفر و خروج از رحمت الهی میشود. تکفیر در دیگر ادیان الهی نیز ظهور و بروز داشته است. در دین اسلام نیز، اختلاف بینشها و برداشتها از تعالیم حقه آن، سبب بروز اختلاف در میان مسلمانان میشد. از این جهت پیامبر (ص) برای آگاهی مردم فرمودند: پس از من امتم، هفتاد و سه فرقه میشوند که یکی اهل نجات و بقیه اهل آتشند. مسئله تکفیر بیشتر زمینه سیاسی و اجتماعی داشته، با این حال در میان گروههای مختلف علما از متکلمین، فقها و اهلحدیث اختلافات گاه تا حد تکفیر رسیده است. اختلاف میان اخباریان و اصولیان را میتوان از جمله اختلافات مجتهدین و محدثین نامید. اخباریان که خود را خلف محدّثین میدانستند به مقابله شدید با مجتهدین و اصولیون برخاستند. آنها اجتهاد و تقلید از غیر معصوم را حرام میدانستند، تا جایی که این اختلافات به تقابلات شدید و حتی تکفیر انجامید. از بررسی فقهی جریان تکفیر میان اصولیان و اخباریان، این نتیجه به دست میآید که تفکرات و عقاید هیچ یک از این گروهها نمیتواند کفر تلقی شود، پس زمانی که مواجهات دو گروه فکری به تکفیر میانجامد، نیاز بررسی و مطالعه افکار بیشتر احساس میگردد. تکفیر شخص یا گروهی تنها به دلیل داشتن عقیده خلاف بی آنکه انکار ضروری دین کرده باشد، بالاجماع از سوی علمای عامّه و خاصّه نهی شده است. این پژوهش در صدد یافتن پاسخی برای علل تکفیر اخباریان و اصولیان نسبت به همدیگر میباشد و در این راستا این پژوهش که با استناد به منابع کتابخانهای و به روش توصیفی تحلیلی صورت گرفته است، با استفاده از منابع در دسترس و بررسی فقهی جریان تکفیر در نزاع اخباری - اصولی سعی در ارائه راهکارهایی در حل این پدیده دارد
متن يادداشت
The starting point of takfir can be considered as the time of God's address "Abi and Arrogance and become of the infidels" which was addressed to him after Iblis disobeyed God's command, and showed that disobeying God's command causes disbelief and departure from God's mercy. Takfir has also appeared in other divine religions. In Islam, as well as other divine religions, differences of views and perceptions of it's rightfully teachings cause sometimes deep differences among Muslims, which the Prophet said to inform the people: After me, there will be seventy-three sects, one of which is the savior and the rest are people of fire. The issue of takfir has had more political and social contexts. However, differences between the various groups of scholars, theologians, jurists and hadith scholars have sometimes reached near the takfir. The differences between the Akhbaris and the Usulis can be called the differences between the jurists and the narrators. The Akhbaris, who considered themselves the successors of the muhaddithin, came out in a fierce confrontation with the mujtahids and the Usulis, because they considered ijtihad and imitation of the infallibles to be haram, to the extent that these differences led to fierce confrontations and even takfir of each other. In the jurisprudential study of the current of Takfir, we come to the conclusion that the thoughts and ideas of neither of these two groups can be considered infidelity, so when the encounters of two intellectual groups lead to Takfir, the need to investigate and study these confrontations is felt more. The Takfir of a person or a group is unanimously forbidden by shiia and sonnii scholars simply for having a contrary belief without necessarily denying the religion. This research, which has been prepared with reference to library resources and descriptive-analytical method, using available sources and jurisprudential study of takfir in the news-principles conflict, tries to provide solutions to solve this phenomenon.
عنوانهای گونه گون دیگر
عنوان گونه گون
The Juristic Research of Takfir Process in the Confrontation of Akhbariyun and Usuliyun
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )