هستی شناسی پدیدارشناختی اثر هنری نزد رومن اینگاردن
عنوان اصلي به زبان ديگر
Roman Ingarden on Phenomenological Ontology of Work of Art
نام نخستين پديدآور
/وحید غلامی پورفرد
وضعیت نشر و پخش و غیره
نام ناشر، پخش کننده و غيره
: ادبیات فارسی و زبانهای خارجی
تاریخ نشرو بخش و غیره
، ۱۳۹۸
نام توليد کننده
، راشدی
مشخصات ظاهری
نام خاص و کميت اثر
۱۶۹ص
یادداشتهای مربوط به نشر، بخش و غیره
متن يادداشت
چاپی - الکترونیکی
یادداشتهای مربوط به پایان نامه ها
جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن
دکتری
نظم درجات
فلسفه گرایش غرب
زمان اعطا مدرک
۱۳۹۸/۰۸/۲۳
کسي که مدرک را اعطا کرده
تبریز
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
هستی شناسی هنر اینگاردن از دو راه دستیاب است :یکی از راهی که از مناقش ایدهصباوری/واقعصباوری بر سر وجود جهان میصگذرد و دیگری از راهی که تنگناهای هستیصشناسی هنر را پشت سر میصنهد .راه نخست :اینگاردن، در پی نحو راستین هستی جهان، کار را از هستیصشناسیصای سهصگانه، وجودی و صوری و مادی، می-آغازد .او، بر پای گونهصهای وابستگی وجودی، پای ساختپارهای گوناگون وجودی را به میان میصآورد که در هر موجودی در کار اند و نحو هستی هر موجود برابر است با آمیزهصای از آنها .آمیزهصهای سازگار ساختپارهای وجودی نحوهصهای ممکن هستی را پیش میصنهند .در این میان میصتوان بررسی کرد که کدام یک از این نحوهصهای ممکن بهصراستی نحو هستی جهان است .یکی از این نحوهصهای هستی، یعنی نحو هستی محضا قصدی، اهمیتی بسیار دارد زیرا در کانون خردهصگیری اینگاردن به استاد خود، هوسرل، دربار مناقش یادشده است .به دید اینگاردن، میصتوان گفت هوسرل سرانجام بدین میصگراید که ابژهصهای جهان ابژهصهایی محضا قصدی و استوار بر کنشصهای آگاهی اند .در برابر او، اینگاردن بر آن است که نمون برجست ابژهصهای محضا قصدی آثار هنری اند نه هم ابژهصهای پیرامون ما .بدینسان او، با تبیین هستیصشناختیصای که از ابژهصهای محضا قصدی دارد، به هستیصشناسی آثار هنری میصپردازد تا نشان دهد که ادعای او موجه است .راه دوم :چنان که اینگاردن نشان میصدهد نمیصتوان آثار هنری را ابژهصهایی واقعی یا ایدئال شمرد .به سخنی دیگر نمیصتوان آنها را با بنیاد مادیصشان یا با تجرب روانی هنرمند یا مخاطب یا با ابژهصهایی خیالی یا انتزاعی یکسان شمرد .نزد اینگاردن گرفتاری در این است که خود نحوهصهای هستیص رایج نابسنده اند و نمیصتوانند نحو هستی آثار هنری را تبیین کنند .از این رو، از راه هستیصشناسی، دیگر نحوهصهای ممکن هستی را پیش میصنهد که به دید او از میان آنها نحو هستی محضا قصدی نیک میصتواند نحو هستی آثار هنری را تبیین کند .اینگاردن در پژوهشصهایی جداگانه میصکوشد این ادعا را موجه سازد و مهمصتر از هرچیز نشان دهد که هستی آثار هنری مانند هستی ابژهصهای محضا قصدی استوار بر کنشصهای آگاهی است .او استدلال میصکند که آثار هنری آفریدهصهایی طرحصواره اند که در آنها سویهصهایی بالقوه و نقطهصهایی نامتعین در کار اند که مخاطب را فرامیصخوانند تا آنها را فعلیت بخشد یا، به سخن اینگاردن، انضمامی سازد .بدینسان او بازمیصنماید که آثار هنری، گذشته از وابستگی در آفرینش، در ماندگاری خود و در این نیز که چه ویژگیصهایی داشتهصباشند وابسته به آگاهی اند و از این رو ابژهصهایی محضا قصدی اند .در این رساله در فصل یکم تا سوم ربطصونسبت هستیصشناسی هنر اینگاردن را با طرح فلسفی او و با تنگناهای هستیصشناسی هنر بازمیصگوییم و سپس در فصل چهارم نشان میصدهیم که چگونه اینگاردن به ابزار مفهومی خود برای هستیصشناسی آثار هنری دست میصیابد و در فصل پنجم بازمیصنماییم که چرا بر پای پژوهشصهای او میصتوان آثار هنری را ابژهصهایی محضا قصدی شمرد .گذشته از اینها، در فصل ششم نشان میصدهیم که ابزار هستیصشناختی اینگاردن مناسبتی آشکار در هستیصشناسی ابژهصهای داستانی دارد و نیک میصتواند هستی چنین ابژهصهای گرفتاریصآفرینی را تبیین کند .بر آن ایم که، گرچه میصتوان با تعمیم برخی از رای های اینگاردن دربار آثار هنری، از جمله طرحصوارگی و لایهصمندی آثار هنری و بودن نقطهصهای نامتعین در آنها، همصداستان نبود، روشن است که کار او به گونهصای بازنگری سودمند در خود هستیصشناسی و هستیصشناسی هنر میصانجامد و بر کار بسیاری از اندیشمندان در هستیصشناسی ابژهصهای فرهنگی پیشصدستی میکند
متن يادداشت
Ingardens ontology of art can be understood in two ways: one in connection with Idealism/Realism Controversy and the other in connection with problems in ontology of art in general. First way: Seeking the real mode of being of the world, Ingarden begins with a 3-level ontology, existential and formal and material. Regarding varieties of ontological dependence, he speaks of existential moments whose combinations present in every entity. Consistent combinations of these moments present us with possible modes of being and we can examine that which of them is the real mode of being of the world. One of these modes is very important because of its role in Ingardens objections to Husserl: Purely intentional being. For Ingarden, Husserl is led to the view that the world and its objects are purely intentional. In contrast, Ingarden suggest that the real example of purely intentional object is works of art not the real objects. Therefore, he works on the ontology of art to justify this claim. Second way: Ingarden shows that we cannot easily identify works of art with their material basis or with experiences of the creative artist or audiences or with abstract or imaginative objects. He sees the problem rooted in insufficiency of common modes of being. He offers other modes of being through ontology. The concept of Purely intentional being can be used to explain the mode of being of artworks. Therefore, Ingarden seeks to show that artworks depend on acts of consciousness. He argues that the artworks are schematic formations containing spots of indeterminacy and potentialities that call for actualization. He tries to demonstrate that the artworks depend on conscious acts in their creation and persistence and their properties. In this thesis, in ch. 1 to ch. 3 we explain the relation of Ingardens ontology of art with his philosophical project and with the ontology of art in general. Then in ch.4 we offer a description of the ontology of Ingarden and his conceptual apparatus for the ontology of art. In ch.5 we explain the reason why, based on Ingardens investigations, artworks are purely intentional objects. In ch.6 we show the relevance of Ingardens conceptual apparatus for the ontology of fictional objects. We belive that, while we may question the generalization of Ingardens views, his work conclude in a revision in ontology and ontology of art and it anticipates the work of many thinkers in the ontology of cultural objects
عنوان اصلی به زبان دیگر
عنوان اصلي به زبان ديگر
Roman Ingarden on Phenomenological Ontology of Work of Art
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )