بررسی حقوق کودکان نامشروع در فقه و حقوق موضوعه ایران
نام نخستين پديدآور
/یحیی طالبی سقای
وضعیت نشر و پخش و غیره
نام ناشر، پخش کننده و غيره
: الهیات و علوم اسلامی
تاریخ نشرو بخش و غیره
، ۱۳۹۴
نام توليد کننده
، راشدی
یادداشتهای مربوط به نشر، بخش و غیره
متن يادداشت
چاپی
یادداشتهای مربوط به پایان نامه ها
جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن
کارشناسی ارشد
نظم درجات
فقه و حقوق اسلامی
زمان اعطا مدرک
۱۳۹۴/۱۱/۱۹
کسي که مدرک را اعطا کرده
تبریز
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
طفلی که متولد می شود، یا از یک رابطه قانونی و شرعی است و یا یک رابطه غیرقانونی و غیرشرعی .به کودکانی که از طرق غیرشرعی متولد می شوند، کودکان نامشروع میگویند این کودکان یا ناشی از زنا هستند و یا ناشی از تلقیح مصنوعی نطفه زن با نطفه مرد اجنبی و یا ناشی از وطی به شبهه نسبت به طرفی که عالم به زنا است و یا ناشی از تفخیذ و مساحقه است .در حقوق ایران نحوه ایجاد وتشکیل نطفه حائز اهمیت فراوانی بوده است .ماد ۱۱۶۷ قانون مدنی طفل ناشی از زنا را به والدین منتسب نمیداند اجرای این قانون نتیجهای جز این ندارد که والدین هیچگونه وظیفه یا حقی در مقابل کودکان نامشروع خود داشته باشند به عبارت دیگر این کودکان فاقد هرگونه پدر یا مادر خواهند بود .این نظریه اتخاذ شده از فقه امامیه بوده است فقهای امامیه از جمله شهید ثانی، صاحب جواهر، صاحب ریاض بر عدم انتساب زنازاده به والدین تأکید و حتی ادعای اجماع داشتهاند .البته می توان گفت آنچه که منظور فقها و قانونگذار بوده باتوجه به صراحت بیان آنها فقط کودکان ناشی از زنا هستند و در نتیجه سایر کودکان نامشروع مثلا تلقیح مصنوعی، وطی به شبهه و تفخیذ را می توان از نظر فقها و قانون مستثنی نمود و کلیه حقوق را بر آنها بار نمود .اما درخصوص کودکان ناشی از زنا باید گفت که این کودکان همانند سایر کودکان عاری از هرگونه گناه بوده و باتوجه به اینکه هیچگونه نقشی در تعیین سرنوشت خود نداشتهاند نباید متحمل چنین حکم سنگینی گردند .در میان فقهای معاصر بزرگانی از جمله مرحوم مامقانی، مرحوم بجنوردی و غیره هستند که نظر فوق را قبول ننموده و ولد زنا را به والدین خود منتسب و فقط ارث را منتفی میدانند که در راستای این نظریه نیز وحدت رویه ای دیوان عالی کشور در سال ۱۳۷۶ صادر که طی آن والدین فرزند نامشروع را به عنوان والدین طبیعی و قانونی دانسته و کلیه حقوق وظایف آنها را در برابر فرزند به جز ارث محقق دانسته است
متن يادداشت
A child is born either of a legal and legitimate relationship or of an illegal and illegitimate relationship. Children born of an illegitimate relationship are termed illegitimate children. These children are either a result of fornication, artificial insemination of ovule of a woman with sperm of a foreign man, doubt, or of sodomy. In Iranian Law, ways in which a zygote is created and formed is of high importance. Article 1167 of Civil Law does not relate a child born of fornication to their parents. Applying this provision, it follows that parents do not have any duty of illegitimate children; in other words, these children lack any father or mother. This is a notion adopted by Sunni Jurisprudence. Sunni jurisprudents such as Shahid Sani, Saheb Javaher and Saheb Riaz emphasize the lack of relation of bastard with parents, and even claim consensus. It can be said that what jurisprudents and legislators mean is children born of fornication based on their explicitness so according to jurisprudents and law, other illegitimate children, for example, artificial insemination, doubt, sodomy, are an exception and all rights can be applied on them. As to children born of fornication, however, it can be said that they, like other children, are innocent, and given that they have no role in determining their density such a heavy sentence should not be imposed on them. Among contemporary jurisprudents, there are great ones such as the defunct Mamaghani, the defunct Bojnourdi etc. who do not accept the above opinion, relate bastards to their parents, and only cancel inheritance. In line with the notion, a uniform procedure was issued by the Supreme Court in 1998, where parents regard their illegitimate child as being natural and consider them to be entitled to their all duties of them, except inheritance
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )