باورهای عامیانه در طب ایران عصر قاجار ۱۲۱۰)الی ۱۳۲۴ ه .ق /۱۷۹۵الی ۱۹۰۶ م)
نام نخستين پديدآور
/جواد علی پور سیلاب
وضعیت نشر و پخش و غیره
نام ناشر، پخش کننده و غيره
: حقوق و علوم اجتماعی
تاریخ نشرو بخش و غیره
، ۱۳۹۵
نام توليد کننده
، راشدی
یادداشتهای مربوط به نشر، بخش و غیره
متن يادداشت
چاپی
یادداشتهای مربوط به پایان نامه ها
جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن
دکتری
نظم درجات
تاریخ گرایش ایران بعد از اسلام
زمان اعطا مدرک
۱۳۹۵/۰۶/۱۳
کسي که مدرک را اعطا کرده
تبریز
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
پاسخگویی به نیازهای بهداشتی و درمانی، در قالب قوم پزشکی یا نظام طبی هر جامعهای عملی میگردد لذا پژوهش حاضر بر اساس این مسئله شکلگرفته است که باورهای عامیانه در دو حوزه شناختی و رفتاری در مواجهه با انواع بیماریهای مختلف در قوم پزشکی عصر قاجار) از سال ۱۲۱۰ الی ۱۳۲۴ ه .ق(، دارای چه جایگاهی بود؟ یافتههای پژوهش براساس روش توصیفی-تحلیلی نشان می دهد که برپایه طب مبتنی بر باورهای عامیانه، اختلالات و بیماریها، در شکلی نظاممند با کل بدن فرد مریض موردبررسی قرار میگرفت و هدف از اعاده سلامتی، برگرداندن سلامتی به کل بدن فرد و درنتیجه عضو معیوب بود اگرچه توجه بیشتر بر روی عوارض و نشانهها و نه خود بیماری بود .در طب عامیانه، بیماریهای مختلف انسانی) مردان، زنان و کودکان (با دیدگاهی برخاسته از فضای فکری، فرهنگی، دینی و اجتماعی موردبررسی قرار میگرفت و بسته به نوع شناخت اصل و خاستگاه انواع بیماریها و عاملهای بیماریزا در عرصههای متفاوت طبیعی-اقلیمی، دینی-اعتقادی، اجتماعی، فوق طبیعی و جادویی، روشها و شیوههای مختلفی بهصورت درمانهایی با منشأ طبیعی، گیاهی، جانوری، کانی، عملی، مذهبی و جادویی توسط گروههای مختلف درمانگر به کار گرفته میشد .عوامل مختلفی چون هماهنگ و سازگار بودن آن با ساختار اجتماعی، فرهنگی، اعتقادی تجربه اغلب مردم جامعه در دسترس، سهلالوصول و کمهزینه بودن آن موجب رویکرد مثبت و گرایش عامه مردم نسبت به طب عامیانه میشد .در حوزه بیماریهای زنان، طب عامیانه در این دوره لزوما تنهاترین راههای درمانی را ارائه میداد .ناکارآمدی طب سنتی و طب نوین در ارائه درمان برای برخی از بیماریها، دیگر عامل این رویکرد مثبت بود .علیرغم اینکه در این دوره ورود طب نوین غربی با راهکارهای جدید درمانی، جایگاه طب سنتی و طب مبتنی بر باورهای عامیانه را متزلزل ساخت، اما این رویارویی به رانده شدن آن از روند درمانی موجود، منجر نگردید
متن يادداشت
The responsiveness to healthcare and treatment needs to deal with all kinds of diseases in any society is done under the influence of the social and cultural structure of that society as well as Medical discourse space. So the main question of this thesis is to investigate the type of peoples attitudes and understanding of the diseases, methods used to prevent diseases, diagnostic procedures, various forms of treatments and active groups in it in the Qajar era (from 1210 to 1324 A.H)?The finding of this research indicates that cognitive and epistemological basics of Irans Vulgar medicine, there was a holistic approach to the human organs and formed diseases and disorders was tested in a systematical way with the whole body of patient, which means his temperament and humour, and the purpose of restoring health was restoring health to the whole body and thus restoring health to the defective member. vulgar medicine based on popular beliefs came first in introducing the ways in treatment of diseases of body and soul, to the Qajar era which based on it different human diseases(men, women, children) were examined with a view arising from the intellectual, cultural, religious and social attitude and depending on the type of cognition of the origin of diseases and identification of pathogenic causes in different areas of naturalclimate, religious-ideological, social-supernatural and different methods and techniques as treatments with natural origin, plants, animals, minerals, practical, religious, magical Were used by different therapist groups. Among the various factors that cause positive approach and attitude of the public towards vulgar medicine, being adapted and consistent with the structure of social, cultural, religious, beliefs, experience of most people in society, accessibility, convenience and low cost, can be mentioned, of course in this period and in gynecological field,vulgar medicine was necessarily the only treatments offered.in addition,the ineffectiveness of traditional and modern medicine in treatment for some diseases,was the other reason of this positive approach, although these types of treatments were not curative treatments and high population losses proves it, but using them was the reason of relief and spiritual psychological and subjective comfort of their users. In this period despite the arrival of modern western medicine with new strategies for therapy, undermined the position of traditional medicine and vulgar beliefs, but this confrontation did not lead to disappearance of the treatment process, abundance of the vulgar beliefs during the Qajar era proves that
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )