عنوان

بررسي رابطه ميان وزن و محتوا در ديوان غزليات فارسي شهريار

شماره

پ۲۷۵۱۲

زبان متن نوشتاري يا گفتاري و مانند آن

per

عنوان اصلي

بررسي رابطه ميان وزن و محتوا در ديوان غزليات فارسي شهريار

نام نخستين پديدآور

رويا فاضلي

نام ناشر، پخش کننده و غيره

ادبیات فارسی و زبان های خارجی

تاریخ نشرو بخش و غیره

۱۴۰۱

نام خاص و کميت اثر

۱۲۷ص.

مواد همراه اثر

سی دی

جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن

کارشناسی ارشد

نظم درجات

زبان و ادبيات فارسي

زمان اعطا مدرک

۱۴۰۱/۰۶/۱۴

متن يادداشت

امروزه در کنار بحث از محتوای آثار ادبی، مبحث زبان و به بیان فرمالیستی بحث فرم نیز در متون ادبی مطرح است. وزن عروضی که از آن به عنوان موسیقی بیرونی نیز یاد می‌شود، یکی از شاخصه های فرم و زبان متون ادبی است که در کنار دیگر مؤلفه های زبانی، رابطهً تنگاتنگی با محتوا و نیز تأثیر زیادی در نحوۀ انتقال آن دارد. تعدد اوزان عروضی در اشعار فارسی، دلیل بر این ادعا است. این بدان معناست که هر شعری متناسب با موضوع و محتوای خود، وزن خاصی را می طلبد و نمی‌توان یک وزن را برای تمامی موضوعات شعری به کار برد. از این رو است که شاعران بر این مسئله توجه خاصی داشته اند و اوزان مختلفی را برای موضوعات مختلف شعری خود به کار برده اند. از جملۀ این شاعران بزرگ، محمد حسین بهجت تبریزی، است. وی در دیوان اشعار خود از انواع اوزان فارسی بهره برده است. آنچه که در این تحقیق مورد بررسی قرار گرفته است در دو بخش و دو عامل اساسی خلاصه می شود. عامل اول، ملاک ها و معیارهای رابطۀ میان وزن و محتوا و عامل دوم کیفیت و چگونگی رابطه میان وزن و محتوا در غزلیات شهریار بر اساس همان معیارهای به دست آمده. با دستیابی به این عوامل به دو سؤال اساسی این پژوهش پاسخ داده شده است: 1. وزن های به کار رفته در غزلیات شهریار با چه محتواهایی می توانند سازگار باشند؟ 2. آیا وزن های انتخابی شهریار مناسب مضمون و محتوای اشعار بوده است یا نه؟ نتایج حاصل از بررسی معیارهای رابطه وزن و محتوا و گروه بندی های وزنی- محتواییِ غزلیات شهریار حاکی از آن است که شهریار از بین اوزان مختلف عروضی، بیشتر به وزن های سنگین و کند و یکنواخت؛ یعنی اوزان «نرم و سنگین» و «دلنشین و شیرین»، تمایل داشته است. از طرفی بیشترین درصد محتواها از نوع مفاهیمی است که با چنین وزن هایی سازگار هستند؛ یعنی محتواهای «غمگنانه» و «عاشقانه». این یافته ها نشانگر رابطه درست و منطقیِ بین وزن و محتوا در غزلیات شهریار است.

متن يادداشت

Abstract:Today, in addition to discussing the content of literary works, the issue of language and, in formalistic terms, the issue of form is also discussed in literary texts. The prosody metre, also known as external music, is one of the characteristics of the form and language of literary texts, which, along with other linguistic components, has a close relationship with the content and also has a great impact on how it is conveyed. The multiplicity of prosody metres in Persian poems is the reason for this claim. This means that each poem, depending on its subject and content, requires a certain metre, and one metre cannot be applied to all poetic subjects. That is why poets have paid special attention to this issue and have used different metres for different poetic themes. One of these great poets is Mohammad Hossein Behjat Tabrizi. In his poetry collection, he has used various Persian metres.The present research seeks to discover the relationship between these metres and the content of the poems and to express the effect of these metres on the content and finally to answer the question: "Were the selected metres appropriate to the subject and content of the poems or not?". Given the mastery of Shahriyar in Turkish and Persian literature, the answer to this question seems to be yes, and this precious poet has been as successful in the regard of metre and music as in other regards. The method of work is library and note-taking, and in the stages of content-metre classification of poems, determining the metres of poems and expressing the effects and relationships between metre and content will proceed in Shahriar sonnet poetry. May the result be useful for the literature of friends.

عنوان گونه گون

A study of the relationship between metre and content in Shahriar’s Persian sonnet poetry

عنصر شناسه اي

‏فاضلي،

ساير عناصر نام

‏رويا

کد نقش

تهيه کننده

عنصر شناسه اي

‏واحد،

عنصر شناسه اي

اكرمي،

ساير عناصر نام

‏اسدالله

ساير عناصر نام

‏ ميرجليل

تاريخ

استاد راهنما

تاريخ

استاد مشاور

عنصر شناسه اي

‏تبریز