مناسبات ایران و یونان باستان در زمان هخامنشی، همواره از نوع روابط غیردوستانه و همراه با تنش و ناآرامی بوده که همراه خود، منازعات متعددی در پی داشته است .در طی این مناسبات نامطلوب، تنی چند از سیاستمداران یونانی سرشناس از جانب سرزمین خود رانده شده و به دربار پارس پناه بردند .از آن جایی که اغلب منابع مطالعاتی برای پژوهش در زمینهی تاریخ هخامنشی همواره با تناقض گویی و عنادورزی نسبت به ایرانیان همراه بوده و هست، لذا اصلیترین مسئله در این تحقیق بر این مهم قرار گرفته که از دل این تضادها و یکسویه نگریها، موضوع پناهندگی یونانیان در دربار هخامنشی مورد بررسی قرار گیرد .این پژوهش ضمن معرفی مهمترین این افراد، انگیزهها و دلایل آن ها را از انجام این اقدام مورد بررسی قرار داده و همچنین رفتار و برخورد شاهنشاهی پارس با این پناهندگان را نیز بیان نموده است .هدف از این پژوهش که با روش توصیفی- تحلیلی بر پایه مطالعهی کتابخانهای صورت گرفته، دسترسی به واقعیات مربوط به ایران هخامنشی و تدوین اطلاعاتی جدید از مناسبات دو کشور ایران و یونان در زمان باستان میباشد که بر پایهی تمرکز و مطالعه در مورد سه شخصیت سیاسی برجسته از میان این پناهندگان (هیپیاس، دماراتوس وتمیستوکلس) قرار گرفته است نتایج بهدست آمده در این تحقیق، بیانگر این مطلب است که علی رغم این که دربار هخامنشی پیوسته، از ناحیهی یونانیان مورد افترا و انتقاد قرار میگرفته و دشمن اصلی آن ها قلمداد میشده است، اما همواره برای تبعیدیان یونانی م╩من مطلوبی به شمار می آمده است، چراکه یقینا برایشان اطمینان حاصل شده بود که رفتار دربار پارس در قبال آنها که روزی به عنوان دشمن رودررویشان قرار داشتهاند، مسالمتآمیز و با رعایت عدالت و انصاف خواهد بود .
عنوان قراردادی
عنوان قراردادي
پناهندگان یونانی در دربار هخامنشی [منابع الکترونیکی:پایان نامه]