در پژوهش حاضر قطعاتی از کاشی ها و سفالینه های منقوش لعابدار دوران سلجوقی موجود در موزهها از لحاظ تکنیک ، نقوش و موتیف های بکار ر فته در ساخت مورد مطالعه و بررسی قرار گرفته و به عنوان یک عنصر فرهنگ ی شاخص در این دوران معرفی می گردد ، چرا که با توجه به کمبود منابع مکتوب ، این آثار به مثابه سند ی ارزشمند از فرهنگ نانوشته و زندگ ی اجتماعی مردم بوده و ترجمان افکار، آداب و رسوم ، فرهنگ عامه و نیز باورهای مذهبی ایشان می باشد .در این پژوهش از مطالعات میدانی مراجعه به موزه ها و نیز منابع کتابخانه ای بهره گرفته شده است . سوالات در چند مقوله خلاصه م ی شوند ، از جمله این که اصولا سفالینه ها و کاشی های عصر سلجوق ی دار ای چه ویژگ ی هایی هستند ؟ آیا نقوش بک ار رفته در سفالینه ها و کاش یها صرفا جهت تزئین هستند و یا معنا و مفهوم عمیق تری دارند؟ و در صورت معنادار بودن ، آیا آنهای ی که برگرفته از گذشته های دور هستند، بار معنا یی خود را حفظ کرده اند و یا صرفا تزئینی هستند؟ و سرانجام این که این آثار گویای کدامین مضامین فرهنگی و اجتماعی مردمان آن دوران می باشند؟ در پایان ، پس از مطالعه داده های فرهنگی موجود در موزه ها که سه اثر شاخص آن به عنوان نمونه به طور اخص از لحاظ تکنیک و تحلیل نقوش مورد بررس ی قرار گرفت ه و نیز طبقه بندی نقوش سفالینه ها و کاشی ها در چند گروه کلی ۱: نقوش انسانی ۲. نقوش حیوانی ۳. نقوش هندسی ۴. نقوش گیاهی ۵. نقوش تزئینی ۶. نقوش خطی یا نوشتاری، کیفیت بالای نمونه های سفالینه و کاشی مورد بررسی قرار گرفته ، نشان دهنده اصول و فنون تکنیکی و مهار ت های بصر ی والا به ویژه طراح ی بوده و در حقیقت حلقه اتصال بین تصویرگری دوران قبل و بعد از اسلام در ایران می باشند .در واقع می توان گفت که توجه به معنا و مفهوم و مشارکت فکری از ویژگی های مهم فرهنگی این دوران است که با باورهای کهن و اساطیری اقوام تابعه که در کنه آنها نیز اشاراتی عمیق به معنا و حقیقت وجود داشت، آمیخته و بنیانی نو را پدید آورد که در وجوه مختلف تمدن این دوران از جمله سفالگری و کاشی گری متبلور است.
ترجمه
پديدآور
مهتا شیخی
عنوان قراردادی
عنوان قراردادي
بازتاب فرهنگ و زندگی اجتماعی بر کاشی ها و سفالینه های عصر سلجوقی
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )