موضوع چگونگی روابط میان تمدنها و پیروان ادیان باعث طرح نظریات گوناگونی در بین صاحب نظران شده است. مقاله حاظر دیدگاه اسلام را درباره ادیان الهی با توجه به قرآن و سنت بررسی می کند برابر آموزههای دینی معیار الگو بودن رفتار اجتماعی نبی اکرم (ص) عقلانیت آن است اسلام در رابطه با واقعیات موجود یعنی سنن و فرهنگ های جوامع با نگاهی نقادانه آنچه را که از مبنایی عقلانی یا الاهی برخوردار است می پذیرد و خرافات و مفاسد اجتماعی را مردود می شمارد ادیان الهی سابق را به رسمیت شناخته و با اصلاح باورهای غلط عمل به مناسک و دستورات کتب آسمانی پیشین را نیز موجب رستگاری پیروان آن ادیان می داند و آزادی انسان را در انتخاب آگاهانه ایین و سرنوشت خویش حق او دانسته و محترم می شمارد قرآن فلسفه تعدد ادیان و مناسک ویژه را رقابت در انجام نیکی ها معرفی می نماید و خواست آرمانی پیامبر (ص) یعنی پیروی همه مردم از یک قبله و آیین را به طور طبیعی ناممکن می داند قرآن در مورد اختلاف باورها و نظریات به اهل گفتگو و انتخاب بهتر بشارت می دهد لیکن وجود اختلاف را که برخی از زاویه دید انسان ها و برخی باز زیاده طلبی ها و هواهای نفسانی نشئت می گیرند تا قیامت مستمر می داند و با ارائه راه حل ها سعی دارد از درگیری بین افراد و جوامع بکاهد و آنان را به رعایت حقوق بشر وادارد.
ترجمه
پديدآور
مهدی عباسی
عنوان قراردادی
عنوان قراردادي
همزیستی پیروان ادیان الهی در قرآن و سنت
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )