ادبیات به عنوان پدیدهای هنری، به اعتبار ساختار و فرم و زیباییهای صوری و قابلیتهای دلالت محتوایی و محیطی و فرامتنی برجسته، میتواند به عنوان جاذبهی گردشگری مطرح شود. کاربرد جاذبه در مورد ادبیات و آثار ادبی، یعنی هر نوع ساختار و مفهوم برجسته. قابلیت جاذبهای آثار ادبی از نظر قالب و ساختار اثر، سبک شناسی، محتوایی، زبانشناسی، زیبایی شناسی و مطالعات میان رشتهای قابل طرح است که در گردشگری ادبی، تمام مقولههای ساختاری و محتوایی آثار ادبی در تعامل با مفهوم گردشگری بر اساس شاخصهای بین رشتهای مطرح میشود. منظور از گردشگری هم فراتر از کارکرد جغرافیایی و مکانی و قابلیتهای توصیفی و تفسیری اثر ادبی در مورد سیاحت و جهانگردی سنتی و مسافرت است و گردشگری در این تعامل میان رشتهای تمام قابلیتهایهنری، فرهنگی، جامعهشناسی، تاریخی و سیاسی، طبیعی، عشایری و مقولههای مفهومی و ظرفیتهای ادبی و ساختاری و زیباییشناسی آثار ادبی را شامل می شود.