دلتای رودخانهها از جمله پدیدههای زمین ریختشناسی است که در بسترتاریخی و در شکلگیری استقرارهای حیات انسان نقش اساسی داشته است. از جمله میتوان به تمدنهای باستانی میان رودان اشاره کرد که بر جای مانده از تشکیل دلتای دو رود دجله و فرات است. افزون بر این، از تمدن باستانی مصر که به گفتهی هردوت مورخ یونانی هدیهی رودخانهی نیل است و در ایران نیز از به دشت خوزستان سخن گفت که از رسوبات رودخانههای کارون، دز و کرخه تشکیل شده است. دلتای سپیدرود بزگرتین دلتای ایران در ساحل جنوبی دریای مازندران است که از نظر شکلگیری دارای تاریخ تکاملی پیچیدهای است. روند دلتاسازی در سواحل این دریا به دلیل بسته بودن، با دیگر دریاها آزاد متفاوت است و جابجایی مکرر دهانه آن، نقش موثری در روند تکامل آن داشته است. این فرایند باعث گردیده در طور تاریخ زمین شناسی بخش عمدهای از جلگهی گیلان تشکیل و بستر مناسبی برای سکونتگاههای انسانی به وجود آورد. در این پژوهش سعی گردیده با استفاده از منابع تاریخی، نقشههای توپرگرافی، زمین شناسی و تصاویر ماهوارهای، بررسیهای میدانی و کاوشهای باستان شناسی، چگونگی ساختار و شکل گیری سکونتگاههای باستانی در منطقه بررسی شود و گسترش استقرارهای در این محدودهی جغرافیایی تبیین کنیم .
ترجمه
پديدآور
سحر شیخی
عنوان قراردادی
عنوان قراردادي
بررسی عوامل موثر در مکان گزینی سکونتگاههای باستانی در حاشیه باستاین سپیدرود
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )