دانشجو سیما فولادپور، رشته ایرانشناسی گرایش فرهنگ و مردم؛ استاد راهنما: زهره زرشناس؛ استاد مشاور: محمد راغب
وضعیت نشر و پخش و غیره
نام ناشر، پخش کننده و غيره
بنیاد ایرانشناسی، دانشگاه شهید بهشتی
محل نشرو پخش و غیره
تهران
تاریخ نشرو بخش و غیره
۱۳۹۳
مشخصات ظاهری
نام خاص و کميت اثر
۱ لوح فشرده: بی کلام
یادداشتهای مربوط به نسخه موجود
متن يادداشت
000
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
دین مانوی یکی از ادیان غنوسی ایران باستان است که در دورهی ساسانی ظهور کرد و به گونهی کیشی فراگیر، گسترهی جغرافیایی وسیعی را فراگرفت که از سمت شرق تا چین و از سمت غرب تا بیزانس و روم امتداد داشت .این دین که تا زمان حملهی مغول در آسیای میانه به حیات دینی خود ادامه داد، با فرهنگ و بهویژه ادبیات سرزمینهایی که به آنها وارد میشد، رابطهای دوسویه برقرار میکرد .یکی از وجوه بارز این ارتباط، اخذ حکایتهای شناختهشده در این فرهنگها و استفاده از آنها برای مقاصد تعلیمی و تبلیغی و انتقال آنها به فرهنگهای دیگر بود .بنابراین، مانویان نقشی مهم در جابهجایی مضامین روایی میان شرق و غرب ایفا کردند .گرچه تشکیلات دینی مانویان، در ایران پس از اسلام حضور چشمگیری نداشت اما به نظر میرسد از لحاظ عرفانی، اسطورهای، هنری و ادبی در فرهنگ این دوره تاثیرگذار بوده است .ما در این پژوهش، به بررسی میزان و چگونگی تاثیر ادبیات مانوی بر ادبیات فارسی میپردازیم .برای این کار، ابتدا قطعات تمثیلی به دست آمده از آثار مانوی را بررسی کردهایم و سپس به جستوجوی نمونههای فارسی مشابه در میان آثار منثور فارسی پرداختهایم .برخلاف انتظار، نمونههای مشابه فارسی از فراوانی بالایی برخوردار نبودند و حکایتهایی که از نظر مضمون و ساختار دقیقا با تمثیلات مانوی مطابقت کنند، فقط در کلیله و دمنه و سندبادنامه وجود داشتند .همچنین به نظر میرسد آثار سغدی-مانوی بهنسبت آثار مانوی به زبانهای پارسی میانه و پارتی، تاثیر بیشتری در ادبیات فارسی داشتهاند یا دستکم بیشتر در دسترس نویسندگان ایرانی بودهاند .
عنوان قراردادی
عنوان قراردادي
بررسی تمثیلات مانوی در ادبیات منثور فارسی از آغاز تا حمله مغول [منابع الکترونیکی:پایاننامه]