دانشگاه تهران. دانشکده ادبیات و علوم انسانی، رشته فرهنگ و زبانهای باستانی
تاریخ نشرو بخش و غیره
۱۳۷۶
مشخصات ظاهری
نام خاص و کميت اثر
ج، ۱۹۴ ص.:
یادداشتهای مربوط به کتابنامه ، واژه نامه و نمایه های داخل اثر
متن يادداشت
دارد.
متن يادداشت
فارسی، انگلیسی، فرانسه.
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
دف. بررسی در واسپ(گوش) یشت نهم اوستاست آونویسی و بر اساس متن اوستای گلدنر میباشد روش کتابخانهای و بر اساس اسناد و مدارک است یافته ها نشان میدهد که اوستا کتاب دینی زرتشتیان و زبان اوستائی از ناحیه خوارزم بوسیله موبدان و روحانیان زرتشتی به محققان غربی رسیده است. زبان اوستائی از نظر آوائی، صرفی و واژگانی در دو سطح قرار دارد. بخش گاهانی(قدیمی) که بمعنی سرودهاست و سروده های خود زرتشت است بخش متاخر(جدید) که یشت ها را تشکیل میدهد و در ستایش خدایان قدیم ایرانی مثل مهر و ناهید و ... است. یشت ها ترجیح بند و بیشتر ابیات هشت هجائی هستند و در واسپ از ایزدان زرتشتی بعضی دارنده اسب است و یشت نهم اوستاست. نتیجه اینکه: ترجمه متن با توجه به اوستای دو هارله، دارمستتر و پورداوود و آوانویسی بر اساس روش هوفمان صورت گرفته است. در بخش یادداشت ها توضیحاتی بنا به ترتیب بندها داده شده و واژه نامه اوستائی بر اساس ترتیب الفبای فرهنگ بارتلمه گردآوری شده است.