یادداشتهای مربوط به کتابنامه ، واژه نامه و نمایه های داخل اثر
متن يادداشت
کتابنامه
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
دف پژوهش بررسی روابط خلفای عباسی و سلاطین ایران است. روش پژوهش کتابخانهای است. یافتهها نشان میدهد که از سال ۵۰۲ تا ۵۸۴ هجری قمری نهاد خلافت از تبوتاب افتاد به ویژه از بعد اقتدار دنیوی بسیار ضعیف گردید. خلفا تنها راضی به این بودند که نام آنها در خطبه و رساله آورده شود و ایران به نام آنها به استقلال حکومت کند با همه اینها هنوز ریاست عالیه جامعه اسلامی با خلیفه بود. به موازات ضعف خلافت در این دوره نهاد سلطنت بهتدریج بر اقتدار خود افزود هرچند خلفا سعی در جلوگیری از اقتدار زیاد سلاطین داشتند و در اهداف خود موفق بودند. ولی سرانجام ضعف مفرط خلافت باعث سلطه نهاد سلطنت بر خلافت گردید و خلفا بازیچه دست امرای ترک و بعد دیگر سلاطین گردیدند. سلجوقیان بهطور رسمی وظیفه خلیفه را محدود به او مذهبی نمودند. اما بعد از مرگ ملکشاه این احیای وجهه مذهبی خلافت همراه با ضعف و اختلاف میان سلجوقیان به تدریج باعث تقویت قدرت دنیوی خلیفه ابتدا در بغداد و بعد در حومه آن شد و مقدمه روی کار آمدن خلیفهمقتدرعباسی، الناصرالدینالله (۵۷۵-۲۲۶ه-.ق) فراهم گردید
عنوان قراردادی
عنوان قراردادي
بررسی روابط خلفای عباسی و سلاطین ایران از سال ۵۰۲ تا ۵۸۴ ه-.ق با تکیه بر سلاجقهای بزرگ