دانشگاه تهران، دانشکده الهیات و معارف اسلامی
تاریخ نشرو بخش و غیره
۱۳۷۵
مشخصات ظاهری
نام خاص و کميت اثر
۱۹۹ ص
یادداشتهای مربوط به کتابنامه ، واژه نامه و نمایه های داخل اثر
متن يادداشت
کتابنامه
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
دف پژوهش بررسی تاریخ آموزش و پرورش دولتی در عصر صفوی است. روش پژوهش کتابخانهای و تاریخی است. یافتهها نشان میدهد که دوران حکومت پادشاهان صفوی در ایران (۷۰۹-۵۳۱۱ ه-.ق) به دلیل ویژگیها و امتیازاتی که دارد همواره مورد توجه محققان قرار گرفته است که یکی از این ویژگیها ت╩مین استقلال سیاسی ایران بوده است. در دوره صفوی مذهب اساس وحدت ملی شد و همه عوامل دیگر تحت الشعاع آن قرار گرفت، امری که بیش از همه تحت ت╩ثیر این سیاست قرار گرفت تعلیم و تربیت بود که در تمام مراحل، مکتب، مسجد، مدرسه و مجالس وعظ و روضهخوانی و تعزیه، سیاست مذکور را عملی میساخت. منظور از تعلیم و تربیت از عصر ایلخانان تا زمان صفویان عبارت بود مسلمان با آوردن اطفال و ایمان آنها به مذهب جعفری، صفویان در راستای سیاست مذهبی خود مدارس صنعتی، مالکی و شاخصی را بستند و سازمان فرهنگی شیعه را توسعه دادند و بر عده مدارس دین افزوده و مساجد و مدارس بسیاری را احداث کردند در این دوره علم تقریبا" منحصر به فقه و اصول شد ولی علوم عقلی شکوفایی نیافت. در این عصر برنامه تعلیم در مکتب و مدرسه بر مواد و مطالب مذهبی شیعه و سپس قرآن و خط و سواد فارسی و مقدمات زبان عربی استوار بود