بخشی از کتاب به مفهوم پارادوکس دروغگو در یونان و در دوره اسلامی می پردازد و این مفهوم در رهیافت منطقی آن در دانشمندانی نظیر: اثیر الدین ابهری، نصیرالدین طوسی، کاتب قزوینی، ابن کمونه، قطب الدین شیرازی، شمس الدین سمرقندی بررسی می شود و سپس این مفهوم در جهت کلامی، در نظریه های ارسطویی، ابطال مذهب ثنویت، حسن و قبح عقلی بررسی می شود. بخش دیگر کتاب بررسی این مضمون در حوزه فلسفی شیراز است و اندیشه صدرالدین دشتکی، جلال الدین دوانی، غیاث الدین دشتکی و شمس الدین محمد خفری مورد تفسیر قرار گرفته است
یادداشتهای مربوط به کتابنامه ، واژه نامه و نمایه های داخل اثر