İhracat, bir ülkenin gerek ekonomik kalkınmışlık gerekse diğer iktisadi amaçlarını gerçekleşmek için hedef alınan temel argümanlardan bir tanesidir. Bu sebeple ihracatın artırılması tüm ülkeler açısından önem arz etmektedir. Türkiye'de 1980'de 24 Ocak istikrar kararlarının alınmasıyla ithal ikameci politikalardan vaz geçilerek serbest piyasa ekonomisine geçiş yapılmıştır. Bu geçiş sonrası ihracata verilen teşvikler çoğunlukla ihracatı doğudan destekleyen nakdi teşvikler şeklinde kendini göstermiştir. 1990'lı yıllara gelindiğinde Türkiye teşvik mevzuatı, Avrupa Birliği (AB) ve Gümrük Birliği mevzuatlarının uyumlaştırılması kapsamında yapısal bir dönüşüme girerek ihracata doğrudan sağlanan nakdi yardımlar kaldırılmıştır. Günümüzde AB mevzuatı ile uyumlu bölgesel ve vergisel teşvikler yoğunlukla kullanılmaktadır. Bu çalışmanın amacı bir taraftan Türkiye'de ihracata sağlanan AB mevzuatı ile uyumlu bölgesel ve vergisel teşviklerin ihracata ne kadar katkı sağladığını tespit ederek iç verimlilik analizi yapmak, diğer taraftan seçilmiş bazı ülkelerin ihracata sağladığı desteklerin ihracat üzerindeki başarısını tespit edip Türkiye verileri ile karşılaştırarak dış verimlilik analizi yapmaktır. Bu bağlamda Türkiye'nin ihracata sağladığı desteğin türlerine, miktarlarına, yıllar itibariyle meydana gelen değişikliklerine yer verilerek ihracat üzerindeki başarısı incelenmiştir. Aynı şekilde seçilmiş bazı ülkelerin dış ticaret yapıları, ihracata sağladığı destekler ve bu desteklerin ihracat üzerindeki başarısı analiz edilerek Türkiye ile karşılaştırılması yapılmıştır.
موضوع (اسم عام یاعبارت اسمی عام)
موضوع مستند نشده
Business administration
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )