بررسی اثربخشی آموزش یادگیری خودتنظیمی بر عملکرد تحصیلی و یادگیری خودتنظیمی دانشجویان دارای عملکرد تحصیلی نامطلوب در مقطع علوم پایه رشته پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران بر اساس مدل زیمرمن
نام عام مواد
[پایان نامه]
نام نخستين پديدآور
زهرا زارعی حاجی آبادی
وضعیت نشر و پخش و غیره
نام ناشر، پخش کننده و غيره
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
تاریخ نشرو بخش و غیره
۱۴۰۱
مشخصات ظاهری
نام خاص و کميت اثر
۱۷۲ص
یادداشتهای مربوط به پایان نامه ها
جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن
دکتری تخصصی(PhD)
نظم درجات
آموزش پزشکی
زمان اعطا مدرک
۱۴۰۱/۱۱/۱۰
امتياز متن
۲۰
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
مقدمه: یکی از اولویت های دانشکدههای پزشکی و متخصصان آموزش پزشکی، فراهم کردن برنامههای آموزشی و حمایتی برای ارتقای مهارتهای خودتنظیمی به ویژه برای دانشجویان دارای عملکرد تحصیلی نامطلوب طی سال های ابتدایی ورود به رشته پزشکی میباشد چرا که احتمال ناکارآمدی و شکست این دانشجویان در مراحل تحصیلی بعدی و حتی در فعالیت به عنوان یک پزشک بیش از سایرین است. بر این اساس مطالعهی حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش یادگیری خودتنظیمی با استفاده از رویکرد آموزشی ترکیبی شامل محتوای آموزشی هفتگی (آموزش آشکار) و هفته نگار یادگیری خودتنظیمی (آموزش ضمنی) بر عملکرد تحصیلی و یادگیری خودتنظیمی دانشجویان دارای عملکرد تحصیلی نامطلوب در مقطع علوم پایهی رشته پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد.روش کار: مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی با گروه کنترل هیستوریکال است. شرکت کنندگان در مطالعه دانشجویان پزشکی ورودی 98 بودند که در چارک پایین از نظر معدل دو ترم گذشته قرار داشتند. مداخله شامل 4 جلسه آموزشی طی 4 هفته انتهای بلوک عصبی دانشجویان به عنوان یکی از پر چالشترین دروس علوم پایه بود. طراحی آموزشی اولیه از طریق بررسی متون انجام و طی سه جلسه با متخصصین نهایی شد. محتوای آموزشی تنظیم یادگیری اختصاصی بلوک عصبی و منطبق بر مدل زیمرمن طراحی شد. آموزش های مداخله به صورت محتوای چند رسانه ای تهیه شده با نرم افزار iSpring در سامانه نوید بارگذاری می شد. برای اطمینان از دیده شدن محتواها انتهای هر جلسه کوییزی طراحی شده بود که دانشجویان می بایست آن ها تکمیل می کردند و نتیجه برای محققان ایمیل می شد. علاوه بر این آموزش ها، دانشجویان هر هفته بعد از دیدن محتوای آموزشی فرم هفته نگار ساختارمند یادگیری خودتنظیمی که شامل دو بخش قبل از مطالعه و بعد از مطالعه بود و در سامانه epoll طراحی شده بود را در ارتباط با راهبردهای یادگیری خودتنظیمی مورد استفاده خود در مطالعه برای بلوک عصبی طی هفته پیش رو تکمیل می کردند. معدل و نمرات بلوک عصبی شرکت کنندگان با نمرات دانشجویان ورودی سال قبل که در چارک پایین از نظر معدل قرار داشتند از طریق آزمون آنالیز کوواریانس مقایسه شد. به عنوان ابزار ارزیابی قبل و بعد و پیگیری از MSLQ استفاده شد. دادههای این ارزیابی با استفاده از تحلیل مدل خطی آمیخته مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. فرم هفته نگار و پرسشنامه نظرسنجی پس از تدوین بر اساس متون، از نظر 10 نفر از متخصصین در ارتباط با روایی محتوایی مورد بررسی قرار گرفت. همچنین نظر شرکت کنندگان در مورد مداخله از طریق پرسشنامه نظرسنجی با طیف لیکرت و همچنین گروه متمرکز پایان دوره بررسی شد. دادههای هفتهنگار نیز با استفاده از روش آنالیز واریانس مکرر مورد تحلیل قرار گرفت. به منظور بررسی تعمیم پذیری یافتههای این پژوهش از نظریهی تعمیم پذیری استفاده شد.نتایج: شرکت کنندگان در مداخله 20 نفر و تعداد دانشجویان گروه کنترل 53 نفر بودند. میانگین نمره بلوک عصبی شرکت کنندگان (48/0±28/15) به صورت معنادار بیشتر از نمره گروه مقایسهی هیستوریکال(28/0±12/14) بود (032/4=F، 049/0=P). اما بین معدل دانشجویان گروه مداخله (۳۱/0±۷۴/15) و کنترل(۱۸/0±۳۹/15) تفاوت معناداری وجود نداشت (909/0=F، 344/0=P). نمره کل یادگیری خودتنظیمی دانشجویان به طور معناداری طی مداخله افزایش یافت (55/5=F، 008/0=P). حیطه های تکرار و مرور، سازماندهی، تفکر نقاد، تنظیم فراشناختی، مدیریت زمان و محیط و تنظیم تلاش به طور معنادار در انتهای مداخله ارتقا پیدا کردند. یافتههای حاصل از دادههای هفتهنگار بیانگر روند رو به رشد و معنادار نمرهی کل یادگیری خودتنظیمی همچنین حیطههای تخمین زمان برای مطالعه، زمان صرف شده برای مطالعه، تمرکز، بسط معنایی، سازماندهی، خودپایشی و خودارزشیابی بود. به علاوه شرکتکنندگان در مجموع از مداخله، آموزشها و هفتهنگار رضایت داشتند. ضرایب تعمیم پذیری برای نمرات یادگیری خودتنظیمی حاصل از هفتهنگار بالای 7/0 بود. نتیجهگیری: نتایج مطالعه حاضر نشان دهنده اثربخشی مداخله یادگیری خودتنظیمی در ارتقای یادگیری خودتنظیمی و نمره بلوک عصبی دانشجویان است. همچنین این مداخله رضایتمندی شرکت کنندگان را به دنبال داشته و اثر ماندگاری روی یادگیری خودتنظیمی شرکت کنندگان در ارزیابی شش ماه بعد از مداخله داشته است. نتایج تحلیل تعمیم پذیری، تأیید کنندهی پایایی و تعمیم پذیری نتایج حاصل از هفتهنگار است. این مطالعه می تواند نقطه آغازی برای انجام مداخلات طولی و استفاده از ابزار هفته نگار در ارتقای یادگیری خودتنظیمی و در نتیجه بهبود عملکرد تحصیلی دانشجویان علوم پزشکی باشد.
موضوع (اسم عام یاعبارت اسمی عام)
عنصر شناسه ای
مداخله
موضوع مستند نشده
یادگیری خودتنظیمی
موضوع مستند نشده
دانشجویان پزشکی
موضوع مستند نشده
عملکرد تحصیلی
موضوع مستند نشده
هفتهنگار
موضوع مستند نشده
تعمیم پذیری
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )