بررسی علل تک ژنی صرع مقاوم به دارو و تایید مولکولی یافته ها
نام عام مواد
[پایان نامه]
نام نخستين پديدآور
مژده مهدیان
وضعیت نشر و پخش و غیره
نام ناشر، پخش کننده و غيره
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
تاریخ نشرو بخش و غیره
۱۴۰۱
مشخصات ظاهری
نام خاص و کميت اثر
۱۵۳ص
یادداشتهای مربوط به پایان نامه ها
جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن
دکتری تخصصی(PhD)
نظم درجات
ژنتیک پزشکی
زمان اعطا مدرک
۱۴۰۱/۱۰/۲۶
امتياز متن
۱۹/۸
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
مقدمه و هدف: بیماری صرع دربرگیرنده ی مجموعه ای ناهمگن از اختلالات مغزی است که میلیون ها نفر را در سراسر جهان مبتلا کرده است. یکی از مشکلات اصلی بیماری صرع، کنترل تشنج است که بسیار چالش برانگیز است. در این راستا، استفاده از داروهای ضد تشنج نقش عمده ای در مدیریت و درمان صرع دارند. با این وجود، تا حدود ۲5% از افراد مبتلا به صرع نسبت به دارو مقاومت نشان می دهند. از آنجایی که صرع مقاوم به دارو خطر بیماری های روانشناختی و احتمال مرگ ناگهانی در افراد مبتلا را افزایش می دهد و بار منفی بر سلامت و اقتصاد جامعه دارد، روشن شدن علت مقاومت به دارو و بهبود مدیریت بیماری ضروری می نماید. در این مطالعه بر آن شدیم تا با استفاده whole exome sequencing به عنوان یکی از استراتژی های clinical omics، به بررسی نقش علل تک ژنی در ایجاد صرع مقاوم به دارو و تعیین ژن ها و واریانت های مرتبط با این دسته از بیماری ها بپردازیم.روش کار: پس از شرح حال گیری دقیق از بیمار و بررسی نتایج آزمایش های بالینی وی از جمله بررسی فاکتورهای متابولیک و نیز نتایج آزمایش های پاراکلینیکی فرد از جمله MRI و EEG، ۱۱ بیمار با تشخیص بیماری صرع مقاوم به دارو توسط پزشک فوق تخصص اعصاب کودکان، پس از اخذ رضایت نامه از والدین وارد مطالعه گردیدند. از هر فرد بیمار/ والد 5 الی 10 میلی لیتر خون محیطی به منظور استخراج DNA جهت بررسی ژنتیکی گرفته شد. در موارد شک به سندرم تک ژنی خاصی که با روش PCR و Sanger sequencing قابل تشخیص بود، بررسی و تعیین علت بیماری با این روش ها صورت گرفت. بیمارانی که مشکوک به ابتلا به نوع خاصی از صرع نبودند، با تکنیک WES مورد مطالعه قرار گرفتند. پس از آنالیز و تفسیر داده، واریانت (های) یافت شده در هر بیمار با استفاده از Sanger sequencing تایید گردیده و آنالیز تفکیک در خانواده صورت گرفت. در نهایت رابطه ی ژنوتیپ – فنوتیپ و امکان انتخاب رویکرد درمانی/ مدیریتی مناسب با توجه به جهش عامل بیماری و پزشکی فرد محور مورد مطالعه قرار گرفت.یافته ها: از میان ۱۱ فرد بیمار، ۴ نفر از بیماران دارای یک واریانت در یکی از ژن های کد کننده ی کانال های سدیمی دریچه دار وابسته به ولتاژ شامل SCN1A، SCN2A، SCN8A و SCN1B بودند. همچنین، بازده تشخیصی عملکردی تکنیک WES برای واریانت های pathogenic و likely pathogenic برابر با ۵0% تخمین زده شد. برای فرد بیمار با واریانت بیماری زا در ژن SCN1A در این مطالعه، طبق رویکرد پزشکی فرد محور برای مدیریت بیماری، اجتناب از مصرف مهارکننده های کانال های سدیم و استفاده از رژیم کتوژنیک پیشنهاد گردید. در دو فرد بیمار دیگر نیز واریانت هایی یافت شد که از والد بدون علامت و فاقد سابقه تشنج یا صرع به ارث رسیده بود. این مشاهده می تواند با توجه به پدیده ی نفوذپذیری کاهش یافته و بیان متغیر یا هتروژنی فنوتیپی قابل توجیه باشد. نتیجه گیری: در این مطالعه علل تک ژنی صرع مقاوم به دارو بررسی گردید که منجر به یافتن واریانت های جدید دخیل در DRE، بهبود تشخیص سندرم های صرع، اهمیت پدیده ی نفوذپذیری کاهش یافته در مواردی از صرع با الگوی وراثتی اتوزومی غالب، تعیین تداخلات بالقوه دارو-ژن و ارزیابی عملکرد omics بالینی با استفاده از WES در مدیریت مبتنی بر پزشکی فرد محور صرع مقاوم به دارو گردید.
موضوع (اسم عام یاعبارت اسمی عام)
موضوع مستند نشده
صرع مقاوم به دارو
موضوع مستند نشده
WES
موضوع مستند نشده
پزشکی فرد محور
موضوع مستند نشده
ارتباطات دارو-ژن
موضوع مستند نشده
نفوذپذیری کاهش یافته
موضوع مستند نشده
تایید مولکولی یافته ها
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )