بررسی پاسخ به درمان بیماران مبتلا به بولوس پمفیگویید به ریتوکسیماب بر اساس میزان تغییرات آنتی بادی های BP180 و BP230 سه و شش ماه پس از درمان در بیماران مراجعه کننده به درمانگاه بیمارستان رازی سال ۱۳۹۸-۱۴۰۰
نام عام مواد
[پایان نامه]
نام نخستين پديدآور
فربد ترکمند
وضعیت نشر و پخش و غیره
نام ناشر، پخش کننده و غيره
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
تاریخ نشرو بخش و غیره
۱۴۰۱
مشخصات ظاهری
نام خاص و کميت اثر
۳۵ص.
یادداشتهای مربوط به پایان نامه ها
جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن
دکتری پزشکی عمومی
زمان اعطا مدرک
۱۴۰۱/۱۰/۱۸
امتياز متن
۱۸
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
بولوس پمفیگویید(BP) شایع ترین بیماری اتوایمنی تاولی است که در همراهی با درد شدید و pruritus بوده و ناتوانی های قابل توجهی ایجاد میکند. در نخستین سال تشخیص بولوس پمفیگویید ۵۰٪ از بیماران دچار عفونت سیستمیک شده و از این میان ۸۰٪ آن ها فوت میکنند. در ۶ ماه نخست پس از تشخیص تعداد بیشتری از بیماران به دلیل عوارض کورتیکواستروئیدها و دریافت ایمونوساپرسانت ها میمیرند. بنابرابن احتیاج شدیدی به درمان های جایگزینی با safety و efficacy بالاتری وجود دارد. برخی مطالعات تاکید بر عوارض کمتر و مکانیسم اثر اختصاصی ریتوکسیماب در درمان BP دارد. در این مطالعه پاسخ به درمان با ریتوکسیماب در ۴۳ نفر از بیماران بولوس پمفیگویید که بیماری آن ها توسط IgG/C3 direct immunofluorescent تایید شده توسط Bullous Pemphigoid disease area index(BPDAI) که روشی برای تعیین شدت بیماری است بررسی و همچنین تغییرات سطح آنتی بادی های BP180 و BP230 -که در برخی مطالعات بیان شده که میان مقادیر آن ها و شدت بیماری ارتباط وجود دارد- پیش و پس از درمان در این بیماران اندازه گیری شد. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که سطوح سرمی BP180 با شدت بیماری بولوس پمفیگویید ارتباط دارد و لذا میتواند معیار مناسبی جهت مانیتورینگ بیماری در این بیماران باشد. با این وجود BP230 علی رغم اینکه یک فاکتور تشخیصی در بیماری بولوس پمفیگویید میباشد اما سطح سرمی آن قابلیت پیش بینی شدت بیماری را نداشته و برعکس BP180 جهت مانیتورینگ شدت بیماری کارایی لازم را ندارد. مطالعه ما نشان داد که ریتوکسیماب میتواند باعث کاهش چشم گیر BPDAI score در تمامی بیماران 6 ماه پس از درمان شود . همچنین تفاوت در تغییرات BPDAI score در طول شش ماه در بین سه گروه بیمار با شدت های مختلف بیماری نشان داد که این تغییرات در بیماران با فرم شدید بیماری بیشتر از فرم متوسط و در فرم متوسط بیشتر از فرم خفیف است. تغییرات BP180 پیش و پس از درمان در بیماران با شدت های مختلف بیماری تفاوت معنی داری به نمایش نگذاشت اما علی رقم عدم تغییر معنی دار در سطح آنتی بادی BP180 پس از درمان، داده ها نشان دادند که ارتباط مستقیمی میان سطوح بالاتر این آنتی بادی پیش از شروع درمان و کاهش دوز استرويید سیستمیک مصرفی پس از ۳ ماه وجود دارد و به نظر میرسد درمان با ریتوکسیماب در بیمارانی که سطوح اولیه ی BP180 در آن ها بالاتر است کارایی بیشتری از خود نشان میدهد.
موضوع (اسم عام یاعبارت اسمی عام)
موضوع مستند نشده
بولوس پمفیگوئید
موضوع مستند نشده
ریتوکسیماب
موضوع مستند نشده
آنتی بادی BP180
موضوع مستند نشده
آنتی بادی BP230
موضوع مستند نشده
استروئید سیستمیک
موضوع مستند نشده
کلوبتازول
موضوع مستند نشده
Bullous Pemphigoid disease area index (BPDAI)
موضوع مستند نشده
IgG/C3 direct immunofluorescent
موضوع مستند نشده
pruritus
موضوع مستند نشده
ایمونوساپرسانت
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )