عنوان

تاثیر مکمل یاری، میکرو جلبک اسپیرولینا پلاتنسیس بر سرعت بهبود بیماران مبتلا به کرونا ویروس بستری در بخش کرونا و کاهش میزان مرگ و میر ناشی از آن

شماره

۹۸۷۲۹پ

زبان متن نوشتاري يا گفتاري و مانند آن

فارسی

عنوان اصلي

تاثیر مکمل یاری، میکرو جلبک اسپیرولینا پلاتنسیس بر سرعت بهبود بیماران مبتلا به کرونا ویروس بستری در بخش کرونا و کاهش میزان مرگ و میر ناشی از آن

نام عام مواد

[پایان نامه]

نام نخستين پديدآور

نوشین صدیق

نام ناشر، پخش کننده و غيره

دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی

تاریخ نشرو بخش و غیره

۱۴۰۱

نام خاص و کميت اثر

۱۰۴ص.

جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن

دکتری تخصصی

نظم درجات

بیماری های عفونی و گرمسیری

زمان اعطا مدرک

۱۴۰۱/۰۹/۲۹

امتياز متن

۱۸

متن يادداشت

هدف مطالعه: با توجه به مشکلات ناشی از تلاش‌ها در زمینه پاسخ به همه‌گیری کووید-19، خطرات ناشی از آن ممکن است در طول زمان باقی بماند. شواهد زیادی نشان می‌دهد که انتخاب رژیم غذایی نظیر افزودن مکمل اسپیرولینا ممکن است یک گزینه تکمیلی برای پاسخ به کووید-19را ارائه دهد. اسپیرولینا نوعی ریزجلبک خوراکی می باشد که به دلیل ارزش غذایی بالا و خواص درمانی آن شناخته شده است و ممکن است به عنوان درمان مکمل در کاهش خطر مرگ و میر و پاسخ به این بیماری همه‌گیر کمک کننده باشد و از عملکرد سیستم ایمنی با توجه به مشخصات غذایی غنی آن پشتیبانی کند. این مطالعه کارآزمایی بالینی با هدف بررسی تاثیر مکمل اسپیرولینا پلاتنسیس بر شدت بیماری و مرگ و میر بیماران مبتلا به کرونا بستری در بخش های ICU و غیر ICU انجام شد. مواد و روش : این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی تصادفی که در آن بیماران (open lable) و کادر پزشکی از درمان آگاه بودند از اردیبهشت ماه 1400 تا بهمن ماه 1400 به صورت چند مرکزی در بیمارستان ضیائیان و بیمارستان بهارلو-وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهرانانجام شد. بیماران واجد شرایط به طور تصادفی به نسبت 1:1 به دو گروه (مداخله و کنترل) تقسیم شدند تا روزانه به تعداد 19 کپسول 800 میلی گرمی (روزانه 2/15 گرم) مکمل یاری با پودر خشک جلبک اسپرولینا پلانتسیس خوراکی به مدت هفت روز به همراه درمان استاندارد کووید-19 یا فقط درمان استاندارد شامل درمان ضد ویروسی (رمدسویر)، کورتیکواستروئید (دگزامتازون) و ضد انعقادها (هپارین یا انوکساپارین) را دریافت کنند. بیماران مورد مطالعه از جمعیت بستری شده در بخش های مراقبت ویژه ICU و غیر ICU بیمارستان با تشخیص بالینی کووید-19 با روش PCR مثبت و یا نتایج مثبت سی تی اسکن قفسه سینه با شرط سن بالای 18 سال و سطح اشباع اکسیژن کمتر از 94٪ بودند. پیشرفت یا بهبود بیماری از نظر علائم و یافته های بالینی و آزمایشگاهی برای هر بیمار در فرم ارزیابی روزانه ثبت و در نهایت داده های روزهای 1، 3، 5 و 7 جمع آوری شد. همچنین به منظور بررسی فاکتورهای ایمونولوژیک از تمامی بیماران 10 میلی لیتر خون جمع آوری و سطح سیتوکین ها و کموکاین ها با روش الایزا (ELISA) بر روی نمونه‌های پلاسما اندازه‌گیری شد.یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد که مکمل یاری جلبک اسپیرولینا پلاتنسیس بطور معناداری بر کاهش یا تعدیل فاکتورهای خونی نظیر آسپارتات آمینوترانسفراز (001/0=p-value)، آلانین آمینوترانسفراز (03/0=p-value)، لاکتات دهیدروژناز (001/0>p-value)، پروتئین واکنشی C، کراتینین و فریتین سرم (001/0>p-value ) و میزان سدیمانتاسیون گلبول های قرمز با افزایش روزهای مداخله بویژه در روزهای پنجم و هفتم در قیاس با روزهای اول و سوم مداخله بویژه در بیماران بستری در بخش غیر ICU در قیاس با گروه ICU و همچنین گروه کنترل اثرگذار بوده است. کاهش ریسک مطلق و تعداد مورد نیاز برای درمان در بیماران دریافت کننده اسپیرولینا در گروه غیر ICU در روز هفتم مداخله (001/0=p-value) نشان دهنده کاهش میزان آنزیم های سرمی بیماران بوده است. کاهش در سایر مولفه های خونی نظیر فریتین سرم در بیماران دریافت کننده اسپیرولینا در روز هفتم مداخله در گروه غیر ICU (001/0>p-value) و در گروه ICU (02/0=p-value) بطور مثبت معنادار بوده است. اما مولفه های کراتینین و دی-دایمر سرم در بیماران دریافت کننده اسپیرولینا در گروه ICU با افزایش روز مداخله از نظر آماری معنادار بوده است (001/0>p-value ). بررسی تاثیر مکمل یاری جلبک اسپیرولینا پلاتنسیس بر درجه حرارت بدن (001/0>p-value) و فشارخون (05/0>p-value) بیماران مبتلا به کرونا ویروس در بخش غیر ICU در قیاس با گروه ICU تفاوت معناداری را با افزایش زمان مداخله نشان داد. کاهش معناداری در میزان فاکتورهای ایمنولوژیک سرم بیماران دریافت کننده اسپیرولینا، نظیر سایتوکاین های پیش التهابی اینترلوکین-6 (0007/0=p-value) و فاکتور نکروز تومور آلفا (001/0=p-value) در روز های هفتم مداخله در گروه غیر ICU در قیاس با گروه کنترل و روزهای ابتدایی مداخله مشاهده شد. همچنین کاهش معناداری در میزان سایتوکاین ها و کموکاین های التهابی نظیر اینترلوکین-10 (003/0=p-value)، CXCL10 (0001/0>p-value) و CCL3 (01/0=p-value) در سرم بیماران دریافت کننده اسپیرولینا، با افزایش روزهای مداخله در گروه غیر ICU مشاهده شد. نتیجه گیری: مکمل خوراکی اسپیرولینا پلاتنسیس در دوز روزانه 2/15 گرم می تواند با کاهش مولفه های بالینی و آزمایشگاهی و فاکتورهای ایمنولوژیک از طریق جلوگیری طوفان سایتوکاینی ایجاد شده توسط سایتوکاین های پیش التهابی و التهابی بر کاهش شدت بیماری، طول مدت بستری و مرگ و میر بیماران مبتلا به کووید-19 بویژه در بخش غیر ICU موثر باشد. با توجه به اینکه مطالعه حاضر اولین کارآزمایی بالینی بررسی اثر مکمل اسپیرولینا در بیماری کرونا بود نتایج حاصل از این مطالعه می تواند در طراحی کارآزمایی های بالینی آینده با تمرکز بر سایر فاکتورهای بالینی و ایمنولوژیک در هدف درمانی ویروس کووید-19 کمک کننده باشد.

عنصر شناسه ای

مرگ و میر

عنصر شناسه ای

Mortality

داده رابط بین فیلدها

a13

داده رابط بین فیلدها

a13

موضوع مستند نشده

ویروس کرونا

موضوع مستند نشده

سارس کوو-2

موضوع مستند نشده

بیماری کووید-19

موضوع مستند نشده

اسپیرولینا پلاتنسیس

موضوع مستند نشده

اثربخشی

کد نقش

، پدیدآور

مستند نام اشخاص تاييد نشده

صدیق، نوشین

کد نقش

، استاد راهنما

کد نقش

، استاد راهنما

کد نقش

، استاد مشاور

کد نقش

، استاد مشاور

مستند نام اشخاص تاييد نشده

جمالی مقدم، سعیدرضا

مستند نام اشخاص تاييد نشده

سید علی نقی، احمد

مستند نام اشخاص تاييد نشده

هوسمی رودسری، حدیثه

مستند نام اشخاص تاييد نشده

آقا صادقی، محمدرضا

عنصر شناسه اي

دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی

کشور

ایران

تاريخ عمليات

20221224

شماره بازیابی

۱۴۰۱۴ت

شماره فيلد فرمت مبدا

دانشگاه علوم پزشکی تهران، کتابخانه دانشکده پزشکی

فرمت انتشار

p

نوع ماده

TF

کد کاربرگه

92029

سطح دسترسي

a

تكميل شده

Y