بررسی الگوی تجویز آنتیبیوتیکها در بیماران با علائم آنفلوانزا مراجعهکننده به بیمارستان امام خمینی شهر تهران در سال ۱۳۹۸
نام عام مواد
[پایان نامه]
نام نخستين پديدآور
امیرمحمد بیکی
وضعیت نشر و پخش و غیره
نام ناشر، پخش کننده و غيره
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
تاریخ نشرو بخش و غیره
۱۴۰۱
مشخصات ظاهری
نام خاص و کميت اثر
۱۰۰ص
یادداشتهای مربوط به پایان نامه ها
جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن
دکتری پزشکی عمومی
زمان اعطا مدرک
۱۴۰۱/۰۶/۱۰
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
مقدمه: جنبههای مختلف بیماری آنفلوانزا به عنوان یک بیماری شایع با تعداد مرگومیر بالا همواره موردتوجه محققین بوده است. باتوجه به ذات ویروسی این بیماری چرایی و چگونگی استفاده از آنتیبیوتیکها در این بیماران موضوعی چالشبرانگیز است. تلاشهای گستردهای برای بهینه سازی مصرف آنتیبیوتیک ها در بیماران آنفلوانزا در حال انجام است. از جمله مهمترین این اقدامات میتوان به تهیه دستورالعملهای درمان آنتیبیوتیکی تجربی برای این بیماران اشاره کرد. مطالعه حاضر بر الگوی تجویز آنتیبیوتیکها در بیماران با علائم آنفلوانزا و میزان انطباق این الگو با دستورالعملها متمرکز است.ابزارها و روشها: این مطالعه یک مطالعه مقطعی از نوع توصیفی-تحلیلی است؛ و با روش مطالعه دادههای موجود صورت گرفته است. دادهها از پرونده بیماران بستری با علائم آنفلوانزا که برای ایشان تست PCR جهت تشخیص آنفلوانزا درخواست شده است، در بیمارستان امام خمینی شهر تهران، از ابتدا تا پایان سال ۱۳۹۸ استخراج شد. پس از بررسی جمعیت مورد مطالعه به شیوه سرشماری و اعمال معیارهای ورود و خروج مطالعه، بررسی نهایی روی 102 بیمار انجام شد. در ادامه درمانهای استفاده شده با دستورالعملهای معتبر و به روز بینالمللی از جمله دستورالعمل انجمن عفونی آمریکا مربوط به تشخیص و درمان آنفلوانزا سال 2018 (1) مقایسه شد.نتایج: در نهایت اطلاعات 102 بیمار وارد تحلیل آماری شد. این تعداد شامل 58 نفر (56.9%) آقا و تعداد 44 نفر (43.1%) خانم بود. میانگین سنی بیماران برابر 51.3 با انحراف معیار 18.5 سال بود. کمسنترین بیمار 14 سال و مسنترین بیمار 92 سال سن داشتند. بستری در بخش مراقبتهای ویژه در 31 مورد (30%) و مرگ در 22 مورد (21%) از بیماران دیده شده است. 37 مورد (36%) از بیماران دارای PCR مثبت بودند. در این مطالعه برای 91 بیمار درمان تجربی تجویز شده است. بیشترین آنتیبیوتیکهای مصرفشده برحسب دوز معین روزانه (DDD) لووفلوکساسین و پسازآن به ترتیب ونکومایسین، مروپنم و سفتریاکسون میباشند. 71 نفر از بیماران (70%) طبق دستورالعمل نیازمند درمان تجربی بوده اند. میزان رعایت کلی دستورالعملها در انجام یا عدم انجام درمان تجربی 68.6 درصد و میزان رعایت کلی نوع آنتیبیوتیک تجویزشده 34.1 درصد بود. میزان تطبیق دوز داروها و مدت درمان به ترتیب 79.1 و 78 درصد بود. در نهایت مشاهده شد که درمان تجربی در 16.6% بیماران کاملا منطبق بر دستورالعمل مورد استفاده در این مطالعه بود. نتایج حاصل از مطالعه ما نشان میدهد که استفاده به هنگام از آنتیبیوتیکهای توصیهشده در درمان بیماری شدید آنفلوانزا -فارغ از بهکارگیری سایر درمانها- میتواند بهصورت معناداری میزان مرگومیر را کاهش دهد (P-value 0.040 و 59.6% در مقابل 23.9%). نتیجه گیری:در نهایت به نظر میرسد در بیمارستان امام خمینی (ره) شهر تهران مانند اغلب مراکز دیگر دنیا تمایل به مصرف بیشازحد آنتیبیوتیکها در درمان بیماران با علائم آنفلوانزا بوده و نسبت رعایت دستورالعملها به این دلیل کاهش پیدا کرده است. از طرفی هرچند شواهد در خصوص استفاده از آنتیبیوتیکها در پنومونیهای ویروسی متناقض است، اما شواهد به نفع استفاده از این داروها در بیماران بستری -خصوصاً موارد بحرانی و شدید مانند بیماران مطالعه ما روز به روز بیشتر میشود.
موضوع (اسم عام یاعبارت اسمی عام)
عنصر شناسه ای
آنتی بیوتیکها
عنصر شناسه ای
Antibiotics
عنصر شناسه ای
آنفلوانزا
عنصر شناسه ای
Influenza
عنصر شناسه ای
ذاتالریه
عنصر شناسه ای
Pneumonia
داده رابط بین فیلدها
a09
داده رابط بین فیلدها
a09
داده رابط بین فیلدها
a11
داده رابط بین فیلدها
a11
داده رابط بین فیلدها
a14
داده رابط بین فیلدها
a14
موضوع مستند نشده
مقاومت آنتی بیوتیکی
موضوع مستند نشده
عفونت حاد تنفسی
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )