مطالعه ی همگروهی گذشته نگر جهت بررسی میزان اثربخشی و ایمنی جراحی انتقال آزاد عضله گراسیلیس جهت افزایش عملکرد در بیماران با آسیب تروماتیک به شبکه بازویی در بیمارستان شریعتی از سال 1393 تا آخر 1399
نام عام مواد
[پایان نامه]
نام نخستين پديدآور
ریحانه حسینی
وضعیت نشر و پخش و غیره
نام ناشر، پخش کننده و غيره
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
تاریخ نشرو بخش و غیره
۱۴۰۱
مشخصات ظاهری
نام خاص و کميت اثر
۵۷ص
یادداشتهای مربوط به پایان نامه ها
جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن
دکتری پزشکی عمومی
زمان اعطا مدرک
۱۴۰۱/۰۶/۰۳
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
مقدمه: آسیبهای شبکه بازوئی به دلایل گوناگون از قبیل انواع تروماها طیف وسیعی از ناتوانی، از کاهش فورس عضلانی اندام فوقانی تا پارالیز کامل عضو را در بر می گیرند. امروزه، بهره گیری از ترانسفر آزاد عضله گراسیلیس به عنوان یکی از مداخلات درمانی و حمایتی برای بهبود وضعیت عملکردی اندام فوقانی مورد استفاده قرار می گیرد که در نهایت با بهبود کیفیت زندگی بیماران در جنبه های گوناگون آن همراه می شود. آنچه در مطالعه حاضر بدان پرداختیم، بررسی میزان اثربخشی و ایمنی جراحی انتقال آزاد عضله گراسیلیس جهت افزایش عملکرد در بیماران با آسیب تروماتیک به شبکه بازویی بود.روش کار: این مطالعه در قالب کوهورت گذشته نگر انجام شد. جامعه مورد مطالعه شامل 32 بیماری بود که به علت آسیب تروماتیک شبکه بازویی تحت جراحی انتقال آزاد عضله گراسیلیس در بیمارستان شریعتی از سال ۱۳۹۳ تا پایان ۱۳۹9 قرار گرفته بودند. بیماران با فواصل معین تحت پیگیری قرار گرفتند. داده های قبل از جراحی از طریق پرونده بیماران و داده های بعد از جراحی از طریق ویزیت های آنلاین استخراج شدند. فاکتور های مورد بررسی شامل اطلاعات دموگرافیک، سن، اتیولوژی آسیب، میزان عوارض پس از عمل، نیروی عضلات بر اساس سیستم نمره دهی MRC، دامنه حرکات بر اساس درجه و نمره پرسشنامه فارسی DASH بودند. بیماران بر اساس هدف اصلی جراحی به سه گروه تقسیم شدند. گروه اول با 18 بیمار ( 3/56%) با هدف اعاده فلکشن آرنج، گروه دوم با 9 بیمار (1/28%) با هدف فلکشن انگشت و گروه سوم با 5 بیمار (6/15%) با هدف اکستنشن مچ تحت جراحی قرار گرفتند.نتایج: در گروه اول میانگین دامنه ی فلکسیون آرنج قبل و بعد از جراحی به ترتیب 67/1 و 39/57 درجه، در گروه دوم میانگین فلکسیون انگشتان قبل و بعد از جراحی 1/1 و 6/26 درجه و در گروه سوم میانگین اکستانسیون مچ دست به ترتیب 2 درجه و 14 درجه گزارش شد که آنالیز آماری با p-value< 0.05 در هر سه گروه بیانگر بهبود قابل توجه در کلیه شاخص های مذکور بود. میانگین فورس آرنج بر اساس سیستم نمره دهی MRC قبل و بعد از جراحی به ترتیب برابر 28/1 و 67/2 بود که بیانگر افزایش معنی دار در فورس آرنج بود (ارزش p برابر 0009/0). میانگین فورس مچ دست قبل و بعد از ترانسفر آزاد عضله گراسیلیس به ترتیب برابر 6/1 و 4/2 بود که با وجود افزایش عددی در نمره فورس مچ دست، از لحاظ اماری تفاوت مربوطه معنی دار نبود (ارزش p برابر 09/0). میانگین فورس انگشتان دست قبل و بعد از ترانسفر آزاد عضله گراسیلیس به ترتیب برابر 4/1 و 2/2 بود که از لحاظ اماری تفاوت مربوطه معنی دار بود (ارزش p برابر 02/0). میانگین نمره DASH بعد از ترانسفر آزاد عضله گراسیلیس در گروه اول برابر 9/11 ± 13/59 بود، در گروه دوم برابر 6/5 ± 6/51 و در گروه سوم برابر 1/7 ± 8/52 محاسبه شد. بر این اساس، 17 مورد (1/53%) نارضایتی از عمل و 15 مورد (9/46%) رضایت از عمل مذکور داشتند.نتیجه گیری: در این مطالعه بهبود در محدوده حرکت مفصلی در مفاصل آرنج، مچ دست و همچنین انگشتان نسبت به قبل از مداخله رخ داد. ترانسفر آزاد عضله گراسیلیس اساسا با بهبود نیروی عضلانی در عضلات مسئول حرکات آرنج و انگشتان همراه شده بود و تاثیر به مراتب کمتری بر روی فورس عضلانی مچ داشت. همبستگی ای میان نمرات پرسشنامه DASH ؛ سن و محل اتصال تاندون دیستال با موفقیت عمل مشاهده نشد. در خصوص پیامدهای جراحی مطالعه بر کارائی بالا و عوارض اندک این روش صحه گذاشت.
موضوع (اسم عام یاعبارت اسمی عام)
موضوع مستند نشده
جراحی انتقال آزاد عضله گراسیلیس
موضوع مستند نشده
آسیب شبکه بازویی
موضوع مستند نشده
خم شدن آرنج
موضوع مستند نشده
آسیب تروماتیک
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )