تعیین و مقایسه ارزش TIRADS با و بدون در نظر گرفتن شاخص واسکولاریتی در تمایز ندولهای خوش خیم از بدخیم تیروئیدی
نام عام مواد
[پایان نامه]
نام نخستين پديدآور
محدثه توحیدی
وضعیت نشر و پخش و غیره
نام ناشر، پخش کننده و غيره
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
تاریخ نشرو بخش و غیره
۱۴۰۰
یادداشتهای مربوط به پایان نامه ها
جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن
دکتری تخصصی
نظم درجات
رادیولوژی
زمان اعطا مدرک
۱۴۰۰/۰۳/۰۴
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
زمینه و هدف: شیوع بالای ندول های تیرویید به همراه رشد indolent کنسر تیرویید یک چالش برای بررسی اپتیمال ندول های تیرویید ایجاد کرده است. سونوگرافی بهترین ابزار تشخیصی برای ارزیابی اولیه ندول تیرویید است. سیستم های گزارش دهی و طبقه بندی ضایعات تیرویید مانند TIRADS حساسیت قابل قبولی جهت تشخیص ندول های بدخیم تیرویید دارند. اما در برخی موارد اختصاصیت ناکافی منجر به FNA غیر ضروری میشود. در این مطالعه به بررسی شاخص های واسکولاریته (از نظر پترن واسکولاریته و نیزRI) در مقایسه با سایر شاخص های TIRADS میپردازیم و اینکه چگونه میتوان با استفاده از این شاخص ها سیستم TIRADS را ارتقا داد. روش اجرا: این مطالعه بر روی 200 بیمار مراجعه کننده به بیمارستان شریعتی صورت گرفته است.در ابتدا تمام ندول های تیرویید از نظر اکو سایز، مارژین، کلسیفیکاسیون، ماهیت توده و نیز شاخص های واسکولاریته (پترن واسکولاریته و نیزRI )مورد ارزیابی قرار گرفتند.تمام ندول های بالای 5 م م که در گروه TIRADS 3 ,4 , و 5 قرار داشتند طبق نظر پزشک متخصص و نیز اخذ رضایت از بیمار مورد FNA قرار گرفتند.در صورتیکه بعد ازانجام سونوگرافی تیرویید فاقد ندول بود و یا رضایت و همکاری لازم را نداشت FNA انجام نشد و از مطالعه خارج گردیدند.در نهایت نتایج به دست آمده بر اساس نتایج سیتوپاتولوژیک حاصل از FNA) FNA و بررسی سیتوپاتولوژیک بعنوان گلد استاندارد حساسیت و ویژگی ندول های تیرویید) مورد مقایسه قرار گرفتند. یافته ها: در این مطالعه 200 ندول تیرویید از نظر شاخص های TIRADS و نیز شاخص های واسکولاریته مورد ارزیابی قرار گرفتند. در مجموع 72% از ندول های تیرویید دارای واسکولاریته بودند.که 44% به صورت پریفرال 19% به صورت داخلی poor و 8 % بصورت داخلی rich بودند. 5/4% از ندول های دارای واسکولاریته پریفرال بدخیم بودند .36% از ندول های دارای واسکولاریته داخلی rare بدخیم بودند. و 50% از ندول های دارای واسکولاریته داخلی از نوع rich بدخیم بودند. تنها 1 مورد از 200 مورد (8/1%) ندول بدخیمی بود که فاقد واسکولاریته بود. بعد از انالیز توسط نمودار ROC (در صورت در نظر گرفتن واسکولاریته داخلی بعنوان بدخیم) حساسیت و اختصاصیت داپلر گرید به ترتیب 81/0 و 85/0خواهد بود). همراه با AUC معادل 8/0 (متوسط RI در ندول های بدخیم 68/0 و در ندول های خوش خیم 58/0 بود .بعد از انالیز ROC در مورد RI در صورت در نظر گرفتن 57/0RI بعنوان cut off تشخیص بدخیمی، حساسیت و اختصاصیت و efficacy به ترتیب 1و 45/0 و 55/0 خواهد بود. و در صورت در نظر گرفتن 6/0cut off حساسیت اختصاصیت و efficacy به ترتیب 96/0 و 1 و 99/0 خواهد بود. نتیجه گیری: یافته قابل توجه مطالعه ما این بود که استفاده از شاخص های واسکولاریته (پترن واسکولاریته و همچنین شاخص) RI در آنالیزهای ROC curve ,efficacy بالایی در تشخیص بدخیمی نسبت به سایر متغیرهای موجود در سیستم TIRADS دارند. از پارامترهای داپلر بویژه در دو گروه TIRADS 4 و TIRADS 5میتوان جهت افزایش بدخیمی بهره برد.
موضوع (اسم عام یاعبارت اسمی عام)
موضوع مستند نشده
TIRADS
موضوع مستند نشده
ندول های تیروئید
موضوع مستند نشده
پترن واسکولاریته
موضوع مستند نشده
RI (Resistance index)
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )