عنوان

بررسی و مقایسه BMI کتگوریکال پیش و پس از درمان بیماران آشالازی و ارتباط آن با تایپ و فشار LES بیماران مراجعه کننده به بیمارستان شریعتی در سالهای 1396 تا 1399

شماره

۹۸۹۱۳پ

زبان متن نوشتاري يا گفتاري و مانند آن

فارسی

عنوان اصلي

بررسی و مقایسه BMI کتگوریکال پیش و پس از درمان بیماران آشالازی و ارتباط آن با تایپ و فشار LES بیماران مراجعه کننده به بیمارستان شریعتی در سالهای 1396 تا 1399

نام عام مواد

[پایان نامه]

نام نخستين پديدآور

محدثه تاج الدینی

نام ناشر، پخش کننده و غيره

دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی

تاریخ نشرو بخش و غیره

۱۴۰۰

نام خاص و کميت اثر

۷۰ص

جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن

دکتری تخصصی

نظم درجات

بیماری های داخلی

زمان اعطا مدرک

۱۴۰۰/۱۱/۳۰

امتياز متن

۱۸

متن يادداشت

هدف:‌ دانش موجود پیرامون کاهش وزن در آشالازی و تغییرات وزنی در بیماران پس از درمان آشالازی، بسیار اندک است. همچنین فاکتورهای موثر بر کاهش یا افزایش وزن پیش و پس از درمان در بیماران آشالازی، مورد بررسی گسترده قرار نگرفته و داده های موجود، جامع نیست. فلذا در مطالعه ی حاضر ما بر آن شدیم که BMI کتگوریکال پیش و پس از درمان بیماران آشالازی و ارتباط آن با تایپ و فشار LES بیماران را مورد بررسی قرار دهیم.مواد و روش‌ها: این مطالعه به صورت مقطعی بر روی بیماران مبتلا به آشالازی مراجعه کننده به بیمارستان شریعتی تهران در سال 1397 و 1398 که تشخیص بیماری در آنها توسط مانومتری با فشار بالا صورت گرفته است، انجام شد. اطلاعات مربوط به سن، جنس، وزن، قد، BMI، علائم بالینی، نوع آشالازی، نوع درمان و مدت پیگیری از پرونده بیماران استخراج گشت. BMI با استفاده از فرمول وزن بر حسب کیلوگرم تقسیم بر مجذور قد بر حسب متر محاسبه شد. داده های بیماران در فاصله زمانی 1 ماه، 6 ماه و 12 ماه پس از درمان هم استخراج گردید. همچنین فشار LES هم بر اساس یافته های مانومتری مستند گردید. آنالیز آماری با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 انجام شد.نتایج: 128 بیمار در مطالعه ی ما بررسی شدند (میانگین سنی 14.1±42.3 سال، 61% مونث). وزن از 15.6±66.4 کیلوگرم در حالت پایه به 15.0±72.4 کیلوگرم (p<0.001) و BMI از 5.7±24 به 5.4±26.2 کیلوگرم بر مترمربع در ماه 12 پس از درمان رسید (p<0.001). وزن و BMI با تیپ های آشالازی ارتباط نداشت (p>0.05). در حالت پایه 19.53% اضافه وزن و 17.96% چاق بودند که در ماه 12 پس از درمان این ارقام به 34.4% و 22.7% رسیده بود. فشار LES ارتباطی با تیپ آشالازی و دسته ی BMI نداشته است (p>0.05). نتیجه گیری: درمان آشالازی در مطالعه ی ما منجر به افزایش وزن و BMI چشمگیر شده بود. این افزایش وزن در مواردی که در حالت پایه، کمبود وزن داشته اند، بیشتر بوده است. میزان بیماران دچار کمبود وزن در طول مطالعه کاهش یافته و میزان بیماران دچار اضافه وزن و چاقی افزایش یافته است. افزایش وزن در مطالعه ی ما ارتباطی با تیپ آشالازی و فشار LES نداشته است.

عنصر شناسه ای

بالون

عنصر شناسه ای

Balloons

داده رابط بین فیلدها

a12

داده رابط بین فیلدها

a12

موضوع مستند نشده

آشالازی

موضوع مستند نشده

BMI

موضوع مستند نشده

اضافه وزن

موضوع مستند نشده

LES

کد نقش

، پدیدآور

مستند نام اشخاص تاييد نشده

تاج الدینی، محدثه

کد نقش

، استاد راهنما

کد نقش

، استاد مشاور

مستند نام اشخاص تاييد نشده

امانی، محمد

مستند نام اشخاص تاييد نشده

میکائیکلی، جواد

عنصر شناسه اي

دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی

کشور

ایران

تاريخ عمليات

20230222

شماره بازیابی

۱۴۰۹۴ت

شماره فيلد فرمت مبدا

دانشگاه علوم پزشکی تهران، کتابخانه دانشکده پزشکی

فرمت انتشار

p

نوع ماده

TF

کد کاربرگه

92029

سطح دسترسي

a

تكميل شده

Y