ساخت داربست هیدوژلی از بیو ماتریکس سلول زدایی شده در ترکیب با میکروسفرپلیمری آلژینات حاوی TGF-B
نام عام مواد
[پایان نامه]
نام نخستين پديدآور
سیما بردبار
وضعیت نشر و پخش و غیره
نام ناشر، پخش کننده و غيره
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
تاریخ نشرو بخش و غیره
۱۳۹۹
مشخصات ظاهری
نام خاص و کميت اثر
۸۵ص
ساير جزييات
جدول،نمودار
مواد همراه اثر
سی دی
یادداشتهای مربوط به پایان نامه ها
جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن
دکتری تخصصی(PHD)
نظم درجات
فناوریهای نوین پزشکی
امتياز متن
۲۰
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
کثرت تعداد افراد درگیر با بیماریهای غضروفی و درمان بيماريهاي مفاصل و غضروف از ديرباز توجه دانشمندان را به خود جلب کرده است. در این راستا یکی از انواع داربست های مورد استفاده مهندسی بافت بافتهای سلول زدایی شده می باشند. در مهندسی بافت غضروف مسئله باقیمانده پس از سلول زدایی آسیب احتمالی و کاهش خاصیت القاء تمایز ماتریکس غضروف پس از تاثیر محلولهای سلول زدایی و همچنین مشکل نفوذ مجدد سلولهای خودی پس از بارگذاری مجدد می باشد. در راستای حل این دو مسئله در این تحقیق برای بهبود قدرت نفوذ بهتر سلولها ماتریکس حاصله را به صورت هیدروژل در آورده و از طرفی جهت تمایز بهتر سلولها غضروف مفصلی ماکرو مولکولهای TGF-β1 در میکروسفر های آلژینات محصور و با ژل حاصل مخلوط شد و نهایتا بیومتریال طبیعی از ماتریکس مفصل گاو ساخته شده حاوی سیستم رهایش ماکرو مولکولهای TGF-β1جهت تمایز به غضروف بهتر بدست آمد. مواد و روش¬ها: در این تحقیق، در مرحله اول، غضروف دسلولار از زانوی گاو ساخته شد و فرایندهای دسلولاریتی با روش های بررسی میزان DNA و محتوای محتوای GAG و کلاژن و رنگ آمیزی هیستولوژیک تایید شد. سپس در مطالعات in vitro هیدروژل ساخته شده از غضروف دسلولار با میکروسفرهای حاوی ماکرو مولکولهای TGF-β1 و دیگر گروههای آزمایشی، تحت بررسی محتوای GAG و DNA ، بررسی های هیستولوژیکی شامل رنگ آمیزی تولوئیدین بلو و دپی ، همچنین میکروسکوپ الکترونی SEM و نیز تستهای تمایزی غضروف قرار گرفتند. همچنین ویژگیهای رئولوژیکی و خصوصیات مکانیکی هیدروژل دسلولار حاصل نیز مورد آزمایش قرار گرفت. در مرحله بعد همین بررسی ها در مطالعات Ex vivo ، در شرایط کشت گروههای آزمایشی تعریف شده در درون دیفکت استئوکندرال و درون دستگاه بیوراکتور صورت گرفت.يافته ها: محتوای DNA و مطالعات بافت شناسی، دسلولار شدن بافت غضروف را تایید کرد. محتوای ECM نشان داد با عدم وجود تفاوت معنی دار در میزان DNA بین گروههای آزمایشی ، بین گروه اصلی مورد بررسی در آین مطالعه با سه گروه دیگر در مورد حضور گلیگوزآمینوگلیکانها (GAG ها) تفاوت معنی دار وجود داشت. لامهای هیستولوژی حضور سلولهای زنده و تمایز یافته و همچنین پراکنش یکنواخت سلولها و همچنین میکروسفر های آلژینات را نشان دادند. همچنین در سیستم کشت نیز زنده مانی، تکثیر و تمایز سلولهای سلول های بنیادی مزانشیمی با رنگ آمیزی دپی، تستMTT، رنگ آمیزیهای هیستولوژیک، میکروسکوپ الکترونیSEMو همچنین تکنیک Real Time PCR تایید شد. داده های تمایزی انجام تمایز سلولی در تمامی گروههای تعریف شده و همچنین تفاوت معنی دار در گروه آزمایشی مورد مطالعه این آزمایش و همچنین برتری شرایط کشت و تمایز سلولها در شرایط سیستم تحت فشار بیوراکتور را نشان داد. از طرفی خواص رئولوژيکي نشان داد که ژل شدن در دماي 37 درجه سانتيگراد یعنی دمای بدن و پس از گذشت مدت زمان5-6 دقيقه صورت می گیرد که بر طبق مقالات و مطالعات قبلی زمان و دمای ژل شدن مناسب تزریق در درون بدن می باشد.نتيجه گيري: هيدروژل دسلولار تولید شده در این پژوهش به همراه قابلیت رهاسازی فاکتور رشدTGF-β1 ، دارای قابلیت رشد و تکثیر و تمایز و همچنین ویژگیهای رئولوژیکی و مکانیکی مناسبی جهت بکار گیری در کاربردهای مهندسی بافت غضروف است. این قابلیت بخصوص در شرایط کشت بیوراکتور و در شرایط Ex vivo بهتر نیز خواهد شد. بنابراین این ساختار می تواند گزینه مناسبی جهت کاربردهای مهندسی بافت غضروف و در نهایت کاربردهای کلینیکی باشد.
موضوع (اسم عام یاعبارت اسمی عام)
موضوع مستند نشده
سلول بنیادی مزانشیمی
موضوع مستند نشده
غضروف مفصلی
موضوع مستند نشده
بافت دسلولار
موضوع مستند نشده
هیدروژل
موضوع مستند نشده
کنترل رهایش
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )