• صفحه اصلی
  • جستجوی پیشرفته
  • فهرست کتابخانه ها
  • درباره پایگاه
  • ارتباط با ما
  • تاریخچه

عنوان
مقایسه تزریق داخل بینی و داخل وریدی سلولهای مزانشیمی مغز استخوان تیمار شده با SDF-1α بر میزان میلین زائی جسم پینه ای در مدل کوپریزونی مالتیپل اسکلروزیس

پدید آورنده
فاطمه بیگی بروجنی

موضوع
تزریق وریدی,Injections, Intravenous,a13,a13,استرومال درایو فاکتور 1 آلفا,SDF-1 α,مالتیپل اسکلروزیس,multiple sclerosis,سلول های مزانشیمی بنیادی مغز استخوان,تزریق بینی,میلین زائی جسم پینه ای,کوپریزونی,cuprizone

رده

کتابخانه
کتابخانه و مرکز یادگیری دانشکده پزشکی

محل استقرار
استان: تهران ـ شهر: تهران

کتابخانه و مرکز یادگیری دانشکده پزشکی

تماس با کتابخانه : 88953002

شماره کتابشناسی ملی

شماره
۹۵۶۱۸پ

زبان اثر

زبان متن نوشتاري يا گفتاري و مانند آن
فارسی
زبان اثر اصلي
فارسی

عنوان و نام پديدآور

عنوان اصلي
مقایسه تزریق داخل بینی و داخل وریدی سلولهای مزانشیمی مغز استخوان تیمار شده با SDF-1α بر میزان میلین زائی جسم پینه ای در مدل کوپریزونی مالتیپل اسکلروزیس
نام عام مواد
[پایان نامه]
نام نخستين پديدآور
فاطمه بیگی بروجنی

وضعیت نشر و پخش و غیره

نام ناشر، پخش کننده و غيره
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
تاریخ نشرو بخش و غیره
۱۳۹۸

مشخصات ظاهری

نام خاص و کميت اثر
۱۱۳ص.
ساير جزييات
جدول،نمودار
مواد همراه اثر
سی دی

یادداشتهای مربوط به پایان نامه ها

جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن
دکتری تخصصی(PHD)
نظم درجات
علوم تشریح
امتياز متن
۲۰

یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده

متن يادداشت
مقدمه و هدف: مالتيپل اسکلروزيس يک بيماری خودايمنی التهابی دستگاه عصبی مرکزی است. در طی روند ایجاد بیماری MS ميکروگليوزيس وآستروگليوزيس اتفاق ميافتد. اين سلول ها سيتوکين التهابی αSDF-1 يا CXCL12 را ترشح ميکنند که باعث لانه گزینی موفق سلول های بنیادی به محل آسيب می‌شوند. امروزه سلول درمانی برای درمان بسياری از بيماری ها اهميت خاصی پيدا کرده است. يکی از منابع موجود برای سلول درمانی، استفاده از سلول های بنيادی مغز استخوان می باشد. يكی از دستورالعمل های به كار گرفته شده برای كاهش مشكلات سلول درمانی استفاده از تيمار سلولی (Precondition) است. استرومال درايو فاکتور- 1 آلفا (SDF-1α) برای تيمار کردن سلول ها به منظور افزايش بقای سلول ها و بيان گيرنده CXCR4 وکاهش آپوپتوز سلول ها در بافت استفاده می شود. تزريق و انتقال مناسب سلول به محل ضايعه نيز يکي ازاستراتژی های مهم مورد نياز است. دراين مطالعه، اثرتيمار سلول های بنيادی مغز استخوان با SDF-1α را با تزريق داخل بينی و ورید دمی به مغز و سپس ميلين زايی مجدد مغز را به دنبال ايجاد مدل کوپريزونی MS بررسی کردیم.روش کار: در این مطالعه از ۸۰ سر موش نر نژ‌‌‌اد C57bl/6 باوزن تقریبی ۱۸ تا ۲۰ گرم محدوده‌ی سنی ۶ الی ۸ هفته استفاده شد. شد. در اين مطالعه جهت تهيه مدل دميلينه تجربی از رژيم غذايی سمی Cuprizone استفاده شد. بعداز 12 هفته به طور تصادفی موش ها به 6 گروه ذیل تقسیم شدند. کنترل، كوپريزون، پيوند سلول‌های BMSCs پيش تيمار شده با SDF-1α از طريق داخل بينی (BMSC with SDF-1α)، پيوند سلول‌های BMSCs بدون تيمار از طريق داخل بينی(BMSC)، پيوند سلول‌های BMSCs پيش تيمار شده با SDF-1α از طريق داخل وريدي(BMSC with SDF-1α) و پيوند سلول‌های BMSCs بدون تيمار از طريق داخل وريدی (BMSC).بعد از جداسازی و کشت، تعیین هویت و تمایز به استخوان و چربی بر روی سلولهای مزانشيمی مغز استخوان انجام شد. سلول های بنيادی مغز استخوان تیمار شده با استفاده از αSDF-1 از طریق بینی و ورید دمی در ابتدای هفته ۱۳ به موش ها تزریق شدند. بعد از تیمار سلولی از طریق تست آنکسین آپوپتوز سلول ها و از طریق تست MTT میزان زنده مانی آن ها و همچنین از طریق فلوسیتومتری بیان گیرنده CXCR4 بر روی سلول ها بررسی شد. 48 ساعت بعد از تزریق دمی، لانه گزيني سلول های تزريق شده از طریق ورید دمی مورد بررسی قرار گرفت. 4هفته بعد از تزریق تست موریس واتر ماز انجام شد. برای بررسی ميلين زايی در جسم پينه ای ايمونوهيستوشيمی مارکر های سلول های گیال، و برای بررسی غلاف میلین رنگ آمیزی لوکسال فاست بلو و میکروسکوپ الکترونی انجام شد. در نهایت داده ها با نرم افزار spss آنالیز شدند.یافته ها: تیمار سلول ها با αSDF-1 باعث افزایش زنده مانی سلول ها نسبت به گروه بدون تیمار (P<0.001) ،افزایش بیان گیرنده CXCR4 در گروه تیمار نسبت به گروه کنترل (P<0.001) شده بود. میزان آپوپتوز سلول ها در گروه تیمار با سلول در محیط حاوی H2O2 بسیار کمتر از گروه بدون تیمار بود (P<0.05).سطح بیان mRNA سیتوکین CXCL12 در گروه تزریق سلولی تیمار شده با αSDF-1 بیشتر از گروه بدون تیمار (0.05) و کوپریزون (0.001) بود که این خود دلیلی بر لانه گزینی سلول ها به محل آسیب است. نتایج حاصل از تست موریس واتر ماز و همچنین بررسی های بافتی از طریق رنگ آمیزی لوکسال فست بلو و میکروسکوپ الکترونی نشان داد که در گروه تزریق سلولی با αSDF-1 میلین زایی و همچنین برگشت حافظه بهتر رخ داده است.(P<0.05).نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که تیمار کردن سلول ها با αSDF-1 باعث افزایش میلین زایی مجدد در مناطق آسیب دیده مغز میشود و همچنین انتقال سلول ها از طریق بینی میتواند تاثیرات بهتری نسبت به تزریق سیستماتیک وریدی در مغز داشته باشد.

موضوع (اسم عام یاعبارت اسمی عام)

عنصر شناسه ای
تزریق وریدی
عنصر شناسه ای
Injections, Intravenous
داده رابط بین فیلدها
a13
داده رابط بین فیلدها
a13
موضوع مستند نشده
استرومال درایو فاکتور 1 آلفا
موضوع مستند نشده
SDF-1 α
موضوع مستند نشده
مالتیپل اسکلروزیس
موضوع مستند نشده
multiple sclerosis
موضوع مستند نشده
سلول های مزانشیمی بنیادی مغز استخوان
موضوع مستند نشده
تزریق بینی
موضوع مستند نشده
میلین زائی جسم پینه ای
موضوع مستند نشده
کوپریزونی
موضوع مستند نشده
cuprizone

نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )

کد نقش
، پدیدآور
مستند نام اشخاص تاييد نشده
بیگی بروجنی، فاطمه

نام شخص - ( مسئولیت معنوی درجه دوم )

کد نقش
، استاد راهنما
کد نقش
، استاد راهنما
مستند نام اشخاص تاييد نشده
رادگری کاشانی، ایرج
مستند نام اشخاص تاييد نشده
پاسبخش، پریچهر

شناسه افزوده (تنالگان)

عنصر شناسه اي
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی

مبدا اصلی

کشور
ایران
تاريخ عمليات
20230206

شماره دستیابی

شماره بازیابی
۱۹۳۸ف

داده هایی که از فرمت مبدا برگردانیده نشده است

شماره فيلد فرمت مبدا
دانشگاه علوم پزشکی تهران، کتابخانه دانشکده پزشکی

وضعیت انتشار

فرمت انتشار
p

اطلاعات رکورد کتابشناسی

نوع ماده
TF
کد کاربرگه
92029

اطلاعات دسترسی رکورد

سطح دسترسي
a
تكميل شده
Y

پیشنهاد / گزارش اشکال

اخطار! اطلاعات را با دقت وارد کنید
ارسال انصراف
این پایگاه با مشارکت موسسه علمی - فرهنگی دارالحدیث و مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی (نور) اداره می شود
مسئولیت صحت اطلاعات بر عهده کتابخانه ها و حقوق معنوی اطلاعات نیز متعلق به آنها است
برترین جستجوگر - پنجمین جشنواره رسانه های دیجیتال