بررسی اثر استئوکلسین بربیان گیرنده های آندروژنی سلول سرتولی در مدل آزواسپرمی موش سوری
نام عام مواد
[پایان نامه]
نام نخستين پديدآور
مهسا یعقوبی نژاد
وضعیت نشر و پخش و غیره
نام ناشر، پخش کننده و غيره
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
تاریخ نشرو بخش و غیره
۱۳۹۶
مشخصات ظاهری
نام خاص و کميت اثر
۷۶ص.
ساير جزييات
جدول،نمودار
مواد همراه اثر
سی دی
یادداشتهای مربوط به پایان نامه ها
جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن
کارشناسی ارشد
نظم درجات
علوم تشریحی
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
آزواسپرمی یکی از علل ناباروری در مردان می¬باشد که در بعضی موترد دارودرمانی در بهبود آن موثر می¬باشد. لذا در این مطالعه بر آن شدیم تا اثر استئوکلسین بربیان گیرنده¬های آندروژنی سلول سرتولی در مدل آزواسپرمی موش سوری را مورد مطالعه قرار دهیم.مواد و روش¬ها: دراین مطالعه سر25 موش نر بطور تصادفی به پنج گروه تقسیم شدند: گروه كنترل(هیچ مداخله¬ای صورت نگرفته است)، گروه شمІ(كه (DMSO) حلال بوسولفان و سپس PBS به¬مدت پنج هفته به عنوان حلال استئوکلسین دریافت کردند.) گروه شمІІ(موش¬های آزواسپرمی که پس از 5هفته حلال استئوکلسین به مدت 5هفته دریافت کردند.).گروه آزمایش(موش¬های 4تا6 هفته¬¬ای که mg/kg 40 به صورت IP دریافت کردند و پس از گذشت 5هفته از دریافت بوسولفان بصورت تک¬دوز به مدت 1 ماه روزانه استئوکلسین(ng/g/d 3 ) دریافت کردند).گروه آزواسپرمی که (بوسولفان(mg/kg 40بصورت داخل صفاقی دریافت کردند،پس از اتمام آخرین تزریق موش¬ها کشته و بیضه ها خارج شدند، در محلول بوئن ثابت گردیدند، رنگ¬آمیزی H&E انجام و آزمون¬های مربوط به مورفومتری صورت گرفت. جهت شناسایی گیرنده آندروژنی سلول سرتولی ایمونوهیستوشیمی انجام شد.نتایج: درحالیکه وزن بیضه چپ در گروه استئوکلسین درمقایسه با گروه آزواسپرمی افزایش معنی داری را نشان داد(05/0≥P). قطرلوله¬های منی¬ساز و ضخامت لایه زایا در گروه استئوکلسین درمقایسه با گروه آزواسپرمی افزایش قابل ملاحظه¬ای را نشان داد (05/0≥P) .تعداد کل سلول¬های لایدیگ و سرتولی وشبه¬عضلانی شمارش شده تفاوت محسوسی را در بین گروه¬ها نشان ندادند(05/0≥P). تعداد کل سلول¬های اسپرماتوسیت ، اسپرماتوگونی، اسپرماتید طویل و اسپرماتید گرد شمارش شده در گروه¬های درمان¬شده با استئوکلسین در مقایسه با گروه¬های آزواسپرمی و شمІІ افزایش معناداری را نشان داد(05/0≥P). سطح سرم تستسترون در گروه درمان¬شده با استئوکلسین نسبت به گروه آزواسپرمی افزایش معنی¬داری را نشان داد(05/0≥P).نتیجه¬گیری: استئوکلسین می¬تواند اثرات مخرب بوسولفان را بر سلول¬های اسپرماتوژنیک و اسپرم¬زایی را در آزواسپرمی بهبود بخشد، و شاید بتوان بدنبال مطالعات بیشتر به عنوان یک عامل درمانی از آن استفاده کرد.
موضوع (اسم عام یاعبارت اسمی عام)
موضوع مستند نشده
استئوکلسین
موضوع مستند نشده
مورفومتری بیضه
موضوع مستند نشده
آزواسپرمی
موضوع مستند نشده
بوسولفان
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )