عنوان

ترمیم عصب سیاتیک آسیب دیده در مدل حیوانی موش صحرایی با استفاده از سلولهای شوان کشت داده شده بر روی کانال های پلیمری ساخته شده با پلیمر پلی - لاکتیک اسید/ نانولوله کربنی/ نانوذره کیتوزان دارای اریتروپوئیتین

شماره

۹۲۵۴۰پ

زبان متن نوشتاري يا گفتاري و مانند آن

فارسی

زبان اثر اصلي

فارسی

عنوان اصلي

ترمیم عصب سیاتیک آسیب دیده در مدل حیوانی موش صحرایی با استفاده از سلولهای شوان کشت داده شده بر روی کانال های پلیمری ساخته شده با پلیمر پلی - لاکتیک اسید/ نانولوله کربنی/ نانوذره کیتوزان دارای اریتروپوئیتین

نام عام مواد

[پایان نامه]

نام نخستين پديدآور

مجید صالحی

نام ناشر، پخش کننده و غيره

دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی

تاریخ نشرو بخش و غیره

۱۳۹۶

نام خاص و کميت اثر

۱۳۳ص.

ساير جزييات

جدول نمودار

مواد همراه اثر

سی دی

جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن

دکتری تخصصی(PHD)

نظم درجات

مهندسی بافت

متن يادداشت

به طور کلی مهندسی بافت از سلول، داربست و فاکتور رشد استفاده می¬کند تا محیط مناسبی برای ترمیم، جایگزینی یا بازسازی بافت از دست رفته یا آسیب دیده ایجاد کند. این داربست ها نقش ماتریکس خارج سلولی (ECM) بافت طبیعی را بازی می¬کنند و بایستی از رشد و تمایز سلول ها حمایت کنند. از میان روشهای ساخت داربست، روش الکتروریسندگی روش سریع و کارآمدی است که امکان ساخت داربست های نانوفیبری از پلیمرهای زیست سازگار را فراهم می¬آورد. همچنین روش جداسازی فازی روش سریع و کم هزینه ای بوده و نیاز به ابزار کمتری دارد. در این مطالعه بعد از به دست آوردن شرايط بهینه مؤثر در فرایند الکتروریسندگی و جداسازی فازی، از پلیمر ژلاتین برای سنتز نانوفیبر و از پلیمر پلی- لاکتیک اسید(PLA) و نانولوله کربنی چند دیواره برای ساخت کانالهای(Conduits) متخلخل و نانوفیبری استفاده شد. همچنین از پلیمر کیتوزان برای ساخت نانوذره کیتوزان حامل داروی اریتروپوئیتین استفاده و با آزمون های مختلف مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که به طور کلی پلیمرهای فوق قابلیت تولید کانال با روش الکتروریسندگی/جداسازی فازی را دارند. در روش فوق دمای جداسازی فازی و غلظت کلی پلیمر در تولید کانال متخلخل و نانوفیبری تاثیر بسزایی دارد. تصاویرSEM نشان داد که ژلاتین در غلظت بهینه نانوفیبرهایی با قطر مناسب (بطور متوسط 354.4 تا 532.6 نانومتر) ایجاد می کند. همچنین پس از مخلوط کردن نانوفیبرهای ژلاتین با محلول پلیمری PLA/MWCNTs، با کاهش غلظت و دمای جداسازی فازی به 80- درجه سانتی گراد، ساختار متخلخل- نانوفیبری با تخلخل مناسب بدست می¬آید. و نیز با عکس برداری SEM نشان داده شده که حتی با پوشش دهی کانال های متخلخل- نانوفیبری فوق با نانوذرات کیتوزان حاوی و فاقد دارو، همچنان ساختار متخلخل – نانوفیبری با تخلخل بالای %80 حفظ می شود. تست اندازه گیری زاویه تماسی نشان داد که کانال های حاوی نانولوله کربنی/ نانوفیبر ژلاتین و نانوذره کیتوزان آبدوست تر ازPLA خالص هستند. نتایج آبدوستی در حد مناسب جهت چسبیدن و انتشار سلولی می باشد. اندازه گیری pH محیط حین تخریب نشان داد که با افزودن نانولوله کربنی، نانوفیبر ژلاتینی و نانوذره کیتوزان سرعت تغییرات pH محیط حین تخریب کانال، کاهش می یابد. اندازه گیری Weight Loss کانال در مدت شصت روز نشان داد که سرعت تخریب کانالهای دارای نانولوله کربنی، نانوفیبر ژلاتینی و نانوذره کیتوزان بیش از سایر کاندوئیت ها می باشد که دلیل آن را می توان به آبدوستی بالای آن نسبت داد. با بررسی مقاومت کششی کانال ها، نتایج بدست آمده نشان داد که با افزودن نانولوله کربنی و نانوفیبر ژلاتینی به PLA، میزان مقاومت کششی افزایش می یابد. آنالیز FTIR نیز نشان داد که ساختمان پلیمرها در حین فرایند الکتروریسندگی/جداسازی فازی حفظ شده و نیز با مخلوط پلیمرها و نانوذره کیتوزان حاوی اریتروپوئیتین باندهای کششی مربوط به پلیمرها تغییر مکان داده و ساختار اریتروپوئیتین حفظ شده می باشد. نتایج اندازه گیری درصد تخلخل داربست ها با روش Liquid Displacement نشان داد که با پوشش دهی کانال ساخته شده با نانوذره کیتوزان درصد تخلخل داربست تا حدودی کاهش می یابد. اندازه گیری اندازه نانوذره کیتوزان حاوی و فاقد دارو با دستگاه DLS بیانگر اندازه مناسب و شکل تقریبا کروی نانوذرات با اندازه مناسب (در حد 7/205 تا 2/345 نانومتر) بود. بررسی پتانسیل زتای نانوذرات حاوی و فاقد داروی اریتروپوئیتین بیانگر مثبت بودن پتانسیل زتای ذرات بود. بررسی هادی یا الکتروکانداکتیو بودن کانال بوسیله تکنیک Two-point probe technique بیانگر افزایش هدایت کانال های حاوی نانولوله کربنی (%1 وزنی پلیمر PLA) در مقایسه با کانال های فاقد نانولوله بود. در آزمون هایی که به منظور بررسی برهم کنش های این کانال ها با سلول ها ی شوان موش صحرایی نژاد Wistar انجام شد، نشاندهنده زیست سازگاری مطلوب کانال های حاوی PLA/MWCNTs/ نانوفیبر ژلاتین/نانوذره کیتوزان حاوی و فاقد اریتروپوئیتین در مقایسه با کانال های PLA در تست های MTT، DAPI وLDH بود. عکس برداری با میکروسکوپ الکترونی روبشی نیز توانایی این کانال ها را در چسبیدن سلول های شوان نشان داد و همچنین نتایج به دست آمده از تست های قبلی مبنی بر زیست سازگار بودن کانال ها را تأیید کرد. نتایج تست های عملکردی( که شامل SFI، Hot plate test و EMG) و تست های بافت شناسی از عصب بازسازی شده (شامل رنگ آمیزی H&E ، luxol fast blue و ایمنواستینینگ NF-200) و نیز تست های بافت شناسی از عضله گاستروکنمیوس پای معیوب ( شامل رنگ آمیزی H&E ) و همچنین وزن کردن عضله گاستروکنمیوس پای معیوب بیانگر بهبود چشمگیر در موشهای دریافت کننده دارو و سلول شوان در مقایسه با گروه کنترل منفی و گروههای فاقد دارو و سلول بود.

عنصر شناسه ای

ریسندگی الکتریکی

عنصر شناسه ای

Electro spinning

داده رابط بین فیلدها

a09

داده رابط بین فیلدها

a09

موضوع مستند نشده

الکتروریسی

موضوع مستند نشده

جداسازی فازی

موضوع مستند نشده

کانال متخلخل – نانوفیبری

موضوع مستند نشده

سلول ها ی شوان

کد نقش

، پدیدآور

مستند نام اشخاص تاييد نشده

صالحی، مجید

کد نقش

استاد راهنما

کد نقش

استاد راهنما

کد نقش

استاد راهنما

کد نقش

استاد مشاور

کد نقش

استاد مشاور

کد نقش

استاد مشاور

مستند نام اشخاص تاييد نشده

آی، جعفر

مستند نام اشخاص تاييد نشده

نورانی، محمد رضا

مستند نام اشخاص تاييد نشده

خجسته، آرش

مستند نام اشخاص تاييد نشده

ابراهیمی، سمیه

مستند نام اشخاص تاييد نشده

حمیدیه، امیر علی

مستند نام اشخاص تاييد نشده

امانی، امیر

عنصر شناسه اي

دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی

کشور

ایران

تاريخ عمليات

20230424

شماره بازیابی

۱۶۰۵ف

شماره فيلد فرمت مبدا

دانشگاه علوم پزشکی تهران، کتابخانه دانشکده پزشکی

فرمت انتشار

p

نوع ماده

TF

کد کاربرگه

92029

سطح دسترسي

a

تكميل شده

Y