بررسي اثرات القايي استروژن و پروژسترون برقطبيت ميكروگلي¬ها در مدل كوپريزوني بيماري مالتيپل اسكلروزيس در موش C57/b6 اواریکتومی شده
نام عام مواد
[پایان نامه]
نام نخستين پديدآور
رویا آریانپور
وضعیت نشر و پخش و غیره
نام ناشر، پخش کننده و غيره
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
تاریخ نشرو بخش و غیره
1396
مشخصات ظاهری
نام خاص و کميت اثر
115ص.
ساير جزييات
جدول نمودار
مواد همراه اثر
سی دی
یادداشتهای مربوط به پایان نامه ها
جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن
دکتری تخصصی(PHD)
نظم درجات
علوم تشریحی
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
دمیلینه شدن سیستم عصبی مرکزی به فعالشدن میکروگلی در بیماریهای نورودژنراتیو مانند MS ارتباط داده شده است. فنوتیپ نوع M1 میکروگلی یک نقش پیشالتهابی را دارد در حالی که فنوتیپ M2 آن در فرآیند ضدالتهابی نقش ایفا میکند. در این مطالعه با استفاده از القاء دمیلینه توسط کوپریزون در مدل موشی برای بررسی استروژن و پروژسترون و همچنین ترکیب آنها بر روی قطبیت میکروگلی و التهاب سیستم عصبی استفاده شد. مواد و روشها: 60 سر موش ماده نژاد C57BL/6 هفتهای بعد از اواریکتومی و سپری کردن 3 هفته بعد از انجام اواریکتومی به منظور بهبودی و خارج شدن کامل هورمونها از بدن موش، در روز صفر پس از تجویز کوپریزون 0.2% (برای 5 هفته) حیوانات به طور تصادفی به 6 گروه گروه کنترل، گروه شم، گروه آسیب، گروههای 17- بتا استرادیول، پروژسترون و ترکیبی تقسیم شدند.َدر روز صفر بعد از تجویز کوپریزون، کاشت قرصهای 17-بتا استرادیول یا پروژسترون در زیر پوست پشت گردن انجام شد. 35 روز پس از تجویز کوپریزون مارکرهای میکروگلی m1 و m2 توسط Real-PCR و ایمونوفلوروسنت و هچنین مارکرهای اینفلامازوم Nlrp3 و اینترلوکین 18 به وسیله آزمایشات Real-PCR و وسترن بلات مورد ارزیابی قرار گرفتند. بیان پروتئین MBP در کورپوس کالوزوم نیز توسط رنگآمیزی Luxal Fast Blue ، ایمونوهیستوشیمی و میکروسکوپ الکترونی انجام شد.نتایج: نتایج نشان داد که عملکرد استروژن و پروژسترون به صورت مجزا تاثیر قابل توجهی در جلوگیری از دمیلینهشدن ناحیه کورپوس کالوزوم نداشت.در حالیکه درمان ترکیبی هر دو هورمون باعث کاهش قابل توجهی در فرایند دمیلینه گردید. درمان با استروئیدها باعث کاهش ضعف رفتار عصبی، و به طور چشمگیری كاهش مدت زمان پيدا كردن سکو در ناحيه هدف توسط موشها را نشان داد.در مقایسه با گروه آسیب(Cuprizone )CPZ، گروه درمان با استروئیدها( CPZ+steroids) موجب کاهش معنیدار در بیان سطح mRNA نشانگرهای M1 (iNOS, CD86, MHC-II TNF-α) در ناحیه کورپوس کالوزوم شد.در حالیکه بیان نشانگرهای M2(Trem-2, CD206, Arg-1) در مقایسه با گروه آسیب(Cuprizone) به طور قابل توجهی افزایش یافته بود. درمان با استروئیدها (CPZ+Steroids) باعث کاهش قابل توجهی در تعداد سلولهایInos + M1 و Iba-1 +/Inos در مقایسه با گروه آسیب گردید، در حالی که سلولهای M2 Trem-2 + و Iba-1 +/Trem-2 + در این مقایسه افزایش یافته بود.علاه بر این گروه درمان با استروئیدها موجب کاهش معنیداری در میزان بیان mRNA و پروتئین اینفلاموزومهای Nlrp3 وIl18 در مقایسه با گروه آسیب شد . براي تاييديه ازمايشات انجام شده مبنی بر اثر استروئيدها بر روي دميلينه در ناحيه كورپوس كالوزوم، آزمايشات ايمونوهيستوشيمی براي تشخيص پروتئين Luxal Fast Blue ، MBP در جهت ميزان وسعت دميلينه و ميکروسکوپ الکترونی جهت بررسی وضعيت آكسونها و غلاف ميلين انجام شد. در نهایت درمان با استروئید با کاهش میزان دمیلینه در مقایسه با گروه آسیب همراه بود.نتیجهگیری نهایی: درمان استروئیدها باعث افزایش میکروگلی M2 و کاهش فنوتیپ M1 همچنین بیان اینفلازوم Nlrp3 در دمیلینه ناشی از کوپریزون در مدل تجربی MS میشود.
موضوع (اسم عام یاعبارت اسمی عام)
موضوع مستند نشده
استروژن
موضوع مستند نشده
پروژسترون
موضوع مستند نشده
میکروگلی
موضوع مستند نشده
مالتیپل اسکلروزیس
موضوع مستند نشده
کوپریزون
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )