نظارت بر مطبوعات در حقوق ایران پس از پیروزی انقلاب اسلامی
ساير اطلاعات عنواني
۱۳۸۱
مشخصات ظاهری
نام خاص و کميت اثر
ه، ۱۹۸ ص
نام خاص و کميت اثر
1
یادداشتهای مربوط به بسته بندی و دسترس بودن اثر
متن يادداشت
غیرمرجع
یادداشتهای مربوط به کتابنامه ، واژه نامه و نمایه های داخل اثر
متن يادداشت
کتابنامه
یادداشتهای مربوط به پایان نامه ها
کسي که مدرک را اعطا کرده
دانشگاه شیراز
جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن
حقوق عمومی
زمان اعطا مدرک
1388/02/01
نظم درجات
کارشناسی ارشد
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
زادی بیان و عقیده و انتشار آن از حقوق اساسی بشریت است و برای جلوگیری از سوء استفاده از این حق معمولا در همه کشورها محدودیتها و کنترل هایی اعمال می گردد . اصل ۴۲ قانون اساسی ایران نیز حدود آزادی مطبوعات را مقید به عدم اخلال به مبانی اسلام و حقوق عمومی نموده و چگونگی آنرا به قانون عادی محول نموده است . و این پژوهش سعی دارد با تحلیل و نقد این محدودیت و نظارت کاستی ها و افراط و تفریطها در این زمینه اشکار نماید .بنابراین ابتدا به چگونگی نظارت بر مطبوعات در سالهای قبل از انقلاب پرداخته که سانسور بی پرده و صریح مشخصه آن است و به نبود مجوز امتیاز نشریه و سانسور در دیگر کشورها اشاره می نماید و سپس به ابعاد نظارت بر مطبوعات در حقوق ایران بعد از انقلاب تحت دو فصل یم پردازد که در فصل اول نظارت بر مطبوعات ، نظام پیشگیری ، مطرح شده و شامل مباحثی مانند چگونگی صدور پروانه ، کمیسیون صدور پروانه و هیات نظارت بر مطبوعات و سانسور می شود و پیشنهاد می گردد که نظام پیشگیری در نظارت بر مطبوعات حذف شود و اظهار نامه جایگزین صدور پروانه انتشار گردد و سپس در فصل دوم به نظام نظارت تعقیبی بر مطبوعات مباحثی مانند جرم مطبوعاتی ، توقیف مطبوعات ، دادرسی علنی و دادگاه مطبوعات می پردازد . و سعی دارد با نقد ایرادهای قوانین پیشنهادهای برای کارآمدتر شدن قوانین مطبوعاتی ارائه نماید .
موضوع (اسم عام یاعبارت اسمی عام)
عنصر شناسه ای
مطبوعات
عنصر شناسه ای
سانسور
عنصر شناسه ای
جرایم مطبوعاتی
عنصر شناسه ای
توقیف مطبوعات
عنصر شناسه ای
نظارت
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )