یادداشتهای مربوط به کتابنامه ، واژه نامه و نمایه های داخل اثر
متن يادداشت
کتابنامه
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
ر میان مسلمانان، نهجالبلاغه، بهعنوان ارزشمندترین و گرانقدرترین میراث امیرمومنان7 همواره مورد توجه بوده است .این اثر ادبی که مشتمل از خطبهها، نامهها و کلمات قصار حضرت است، پیش از هر چیز از آن باب که یک کتاب بلاغی و در اوج فصاحت و شیوایی است، مورد عنایت ادیبان و صاحبان سخن قرار گرفته است .در این نوشتار نیز، بخشی از نامههای نهج البلاغه) نامههای79 ـ 60(مورد ت╩مل قرار گرفتهاند .نامهها در این محدوده، شامل نامههای توبیخی خطاب به معاویه، دستورالعملهای اجرایی، خطاب به کارگزاران و نیز اخلاق مدیریتی هستند که مطالعه و بهکارگیری این دستورالعملها میتواند نقش بهسزایی در عملکرد حکومتی داشته باشد .اما نکتهی دیگر، توجه به ساختار نحوی و ادبی در این نامهها و ت╩ثیر آن بر فهم کلام خواهد بود .نتایج حاصل از بررسی وجوه اعرابی و بلاغی در این نامهها بیانگر آن است که حضرت در کلام خود، بیشتر از جملات خبری طلبی)54 درصد (و انکاری )28 درصد (استفاده نمودهاند .این امر میتواند ناشی از آن باشد که امام 77بیشتر با مخاطبانی مواجه هستند که اگرچه آگاه نسبت به بسیاری از حقایقاند؛ اما عناد و غرضورزی آنان مانع از پذیرش حق از سوی آنان شده و دست به انکار سخنان حضرت زدهاند، و حضرت چارهای جز ت╩کید بر کلام خود نداشتهاند .در حوزهی بیان نیز، به-کارگیری آرایههای تشبیه، استعاره، کنایه و مجاز، بهگونهای فضای ایراد کلام و شرایط مخاطبان را شرح میدهد .البته آرایهی استعاره)57 درصد (و کنایه)32 درصد (در این نامهها از کاربرد بیشتری برخوردار است که حاکی از آن است که ایراد این کلمات از سوی امام7 در شرایطی بوده است که امکان صراحت در لفظ وجود نداشته و شرایط، در لفافه سخن گفتن، و با ایما و اشاره سخن گفتن را اقتضا میکرده است .بنابراین در مواجهه با یک متن ادبی؛ به-ویژه نهج البلاغه، دقت و ت╩مل بر وجوه بلاغی و اعرابی مهمترین را در دریافت مفاهیم متن خواهد داشت
عنوان قراردادی
عنوان قراردادي
اعراب و بلاغت نهج البلاغه(نامهی۰۶ تا پایان نامهی ۹۷)