بررسی تطبیقی مبانی و روش علامه مجلسی و شیخ مفید در نقل، فهم و نقد روایات تاریخی
نام عام مواد
[پایان نامه]
نام نخستين پديدآور
/ مریم نساج
نام ساير پديدآوران
؛ استاد راهنما: محمد علی مهدوی راد؛ استاد مشاور: محمد کاظم رحمان ستایش
وضعیت نشر و پخش و غیره
نام ناشر، پخش کننده و غيره
: دانشگاه قرآن و حدیث (پردیس تهران)
تاریخ نشرو بخش و غیره
، ۱۳۹۵
مشخصات ظاهری
نام خاص و کميت اثر
۲۴۸ ص.
یادداشتهای مربوط به کتابنامه ، واژه نامه و نمایه های داخل اثر
متن يادداشت
کتابنامه: ص.۲۴۱ -۲۴۸؛ همچنین به صورت زیرنویس
یادداشتهای مربوط به پایان نامه ها
جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن
دکتری
نظم درجات
علوم قرآن و حدیث
زمان اعطا مدرک
۱۳۹۵/۰۶/۱۷
امتياز متن
۱۸/۷۵
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
تاریخ ائمه، ما را با ابعاد مختلفی از حقیقت امامت آشنا می سازد. شیخ مفید در الارشاد و علامه مجلسی در بحارالانوار تاریخ پیشوایان دین را گزارش نموده¬¬اند. بررسی تطبیقی مبانی دو محدث بزرگ ما را به نوع برداشت آن¬ها از احادیث تاریخی آگاه کرده واصول و معیارهای آنان را در گزینش و گزارش، تحلیل و تبیین محتوایی و اعتبارسنجی روایات تاریخی در بخش ائمه: را نشان می دهد. اگرچه شیخ مفید معرف شخصیت عقل گرایی است وی در الارشاد خود به نقل روایت بسنده نموده است و کمتر می بینیم که از موارد عقل و فهم استلزامات کلام در این کتاب بهره گرفته باشد حتی بحثی مانند معجزات ائمه که به اخباریان منتسب است را در این کتاب عنوان کرده است. علامه مجلسی هم که معرف شخصیت نقل گرایی است در تاریخ ائمه بحارالانوار به صرف نقل نپرداخته است و در ذیل روایات نکات و اشتباهات تاریخی، تصحیف، تحریف و تضعیف را نیز بیان داشته و از منابع عقل و قرآن در فهم روایات استعانت گرفته است. شیخ مفید با روش ترکیبی و علامه مجلسی با روش روایی به بیان روایات پرداخته¬اند. البته علامه مجلسی در ذیل روایات با عناوینی چون بیان، تذییل، توضیح به تبیین و تحلیل روایات پرداخته¬ است. هر دو محدث بزرگ هم نگاه سندگرایی و هم مصدر گرایی داشتهاند لیکن علامه مجلسی سند و مصدر را دقیق عنوان نموده و در مبانی متن خود هر دو به مواردی چون تقیه، رجعت، معجزات ائمه، علم و عصمت امام عنایت داشتهاند و روایات تاریخی که معارض با آیات قرآن، عقل، تاریخ، روایات را بیان نمودهاند.واژگان کلیدی: شیخ مفید، علامه مجلسی، روایات تاریخی ائمه ع، الارشاد، بحارالانوار، الجمل.
رده بندی کنگره
شماره رده
BP
۱۰۹
نشانه اثر
/
م
۳
ب
۴ ۱۳۹۵
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )