یکی از مهمترین نظریههای نقد ادبی معاصر، نظریه بینامتنیت (تناص) است. بن مایه این نظریه، بر آن استوار است که هر متنی با متون دیگر در تعامل است؛ و هر متنی، ترکیبی از متون گوناگون است. این سخن پایه و أساس نظریهای گردید که ژولیا کریستیوا، ناقد فرانسوی، درقرن
موضوع (اسم عام یاعبارت اسمی عام)
عنصر شناسه ای
بینامتنیت;نقد ادبی;داستان;قرآن;هنر و علوم انسانی;ادبیات عرب;محفوظ، نجیب;داستان فلسفی;ادبیات عربی;