سید محی الدین بن تاج الدین بن قتّال متخلص به «محیا»، یک از شاعران پارسی گوی قرن 11 قمری و سنی مذهب است که در آثار خویش، عشق و ارادتش را به پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) به ویژه حضرت علی(ع) بی پرده ابراز داشته است. او در دیوان اشعارش، در کنار مدح پیامبر(ص) و خلفا
موضوع (اسم عام یاعبارت اسمی عام)
عنصر شناسه ای
فضائل و مناقب;محیا;حضرت علی (ع);خلفای راشدین;اهل بیت;