یکی از عباداتی که پیوند انسان را با خدای جهان محکمتر می کند و موجب می شود که در انسان اراده ای محکم و عزمی استوار پدید آورد فریضه روزه است. روزه به عنوان یک واجب الهی و فرعی از فروع دین از ارکان مهم اسلام و ایمان است. و انسان مؤمن با گرفتن روزه خود را در مسیر الطاف بی پایان خداوند و رحمت های واسعه او قرار می دهد و بدانجا می رسد که دیگر هیچ چیزی قابل آن نمی شود که پاداش او باشد و در مقام جزاء وی انسان روزه دار از یک سو با خدای خود ارتباط نزدیکتر برقرار می کند و به صفای باطن و نور معنویت می رسد و از طرف دیگر با چشیدن تلخی گرسنگی و تشنگی رنج ها و تلخکامی فقراء و مستمندان جامعه را به روشنی لمس می کند و از نزدیک با آن آشنا می شود. سحرگاهان که قافله روزه داران به این عبادت بزرگ وارد می شوند تا پایان روز که بدن های روزه دار و قلب های با صفای آنان بر خوان کرم خالق به گشودن روزه و افطار می انجامد و نیز همه شبها و نیمه شبهای رمضان، زمزمه، دعاهای معصومین(ع) همه و همه لحظات به یاد ماندنی از این ماه ضیافت الهی است.