دارالکتب و الوثاق القومیه، مرکز تحقیق التراث
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
مجلّد پنجم به بحث در قاعده هفتم اختصاص یافته که موضوع آن مباحث اسماء و احکام در شش فصل است. مباحث مهم و مفصّل ایمان و کفر در سه فصل نخست آمده است. فصل چهارم از فصول مهم، جالب و نسبتا مفصّلی است که به مناسبت بحث از اینکه مخالف حق از اهل قبله [= مسلمانان] کافر است یا نه، بحث از فرقههای اسلامی را مطرح کرده و هفتاد و سه فرقه اسلامی را نام برده است. این هفتاد و سه فرقه عبارتند از هشت فرقه معتزله، شیعه، خوارج، مرجئه، نجّاریّه، جبریّه، مشبّهه و فرقههای ناجیه که از نظر آمدی همان اشاعره و سلفیانِ اهل حدیثاند، و شاخه های فرعی آنها هستند. آمدی این هشت فرقه را فرقه های بزرگ نامیده است. به هر حال، قاعده هفتم با بحث توبه و احکام آن پایان یافته است.قاعده هشتم به مباحث امامت و امر به معروف و نهی از منکر اختصاص دارد. در اصل نخستِ این قاعده که دارای نه فصل است، مباحثی از این دست مطرح شده است: وجوب امامت یا عدم آن، آیا اثبات امامت بهتنصیص است یا بهبیعت وشورا و...، شرایط امام همچون علم به امور شرعی واجتهاد درآنها، عقل،عدل،افضلیّت، عصمت و....اصل دوم به مباحث امر به معروف و نهی از منکر از قبیل وجوب آنها و اینکه بر چه کسی واجب و بر چه کسی واجب نیست، اختصاص یافته است. با پایانیافتن این مباحث جلد پنجم و کلّ کتاب ابکار الافکار به پایان میرسد.
موضوع (اسم عام یاعبارت اسمی عام)
عنصر شناسه ای
کلام اشعری;کلام اهل سنت;علم کلام;
تقسیم فرعی موضوعی
امامت;امر به معروف و نهی از منکر;معتزله;ایمان;فرقه های اسلامی;اشاعره;کفر;شیعه(اعم);وجوب امامت;نجاریه ( غلات شیعه);مرجئه;سلفیان;جبریه;خوارج;