باتوجه به اهمیت حدیث ب عنوان مبین سنت، اعم از قول، فعل و تقریر معصوم از نظر فریقین، هدف این تحقیق بررسی سیر تاریخی حدیث می باشد. روش تحقیق در این رساله سندی و کتابخانه ای بوده و اطلاعات آن از طریق فیش برداری گردآوری شده است. بحث در معنای لغوی و اصطلاحی حدیث و واژه هایی کة با آن قیرب المعنی هستند ازقبیل خبر، روایت، اثر، سنت و غیره اولین بخش تحقیق را تشکیل می دهد.به دنبال آن رای علمای فریقین درباره ابتدای تدوین حدیث و مواضع اختلاف آن دو بیان شده است. اولین مدونان حدیث در مذاهب شیعه و اهل سنت، کتب روایی تدوین شده در زمان حضرت رسول اکرم(ص) و موضع سنت آن حضرت در قبال تدوین و نشر احادیث، مباحث بعدی تحقیق می باشند. در بخش مربوط به سیر تدوین حدیث بعد از رحلت پیامبر اکرم(ص)،به تدوین حدیث در دورانهای ابوبکر، عمر و عثمان اشاره شده و ادله اهل سنت در توجیه منع ازتدوین حدیث و سپس نقد این ادله ارائه شده است. در ادامه بحث، به تدوین حدیث در زمان حضرت علی(ع)، خلفای بنی امیه و بنی عباس تا تدوین مهمترین کتب روایی اهل سنت از جمله صحاح سته پرداخته شده است. مهمترین محدثان و مدونان حدیث در مذهب شیعه که صاحبان کتب و اصول اربعمائه می باشندمعرفی شده اند،علاوه بر تحقیقی که درباره مشیخه سته کتب مهم امامیه یعنی من لایحضره الفقیه، تهذیب و استبصار ارائه شده، سیر تدوین حدیث در مذهب امامیه از زمان حضرت امیر(ع) تاتدوین کتب اربعه شیعه بررسی شده است. بحث درباره معنای"اصل" و فرق آن با کتاب، اهمیت اصول اربعمائه، تعداد اصول و صاحبان آنها، آخرین مبحث این رساله می باشد.