نوشته حاضر پیرامون شناخت خداوند از راه نظام آفرینش انسان می باشد. که هدف ازآن شناخت پروردگار از ساده ترین راه یعنی تدبر وتامل در یکی از آیاتش می باشد لذا لازم بود که تحقیق در دوبخش آورده شود که بخش اول آن به عنوان مقدمه ای است برای بخش دوم. در بخش اول به عنوان مقدمه مسئله شناخت پرداخته شده است وانواع نظریات موجود در ارتباط با حل معمای هستی از ظرف مادیون والهیون را بررسی می نماید وبه هرکدام پاسخ می دهد ودر نهایت به این نظریه قابل قبول می رسد که خداوند آفریننده هستی است. در بخش دوم که خود شامل چندین فصل می باشد ابتدالازم بود مراحل خلقت انسان در بدو آفرینش بررسی شود لذا پس ازبررسی این مراحل به کیفیت شناخت خداوند از راه نظام اعضای بدن انسان پرداخته شده وتک تک اعضای بدن از لحاظ علمی وتوحیدی مورد بررسی قرار گرفته است ،سلول یکی ازریز ترین عضو بدن می باشد که تمام اعضاء نیز از همین عضو کوچک ساخته شده اند چنان نظم وهماهنگی بین سلول ها بدن برقرار است که با کمی دقت در آن بی درنگ پی به علم وقدرت خالق بی همتا می بریم وهمین تامل به ریزترین عضو کافی است که مارا به مبدا بزرگ ،آفریدگار هستی آشنا سازد . علاوه برآن بدن ازدستگاههای مختلفی تشکیل یافته از دستگاه تنفس گرفته تادستگاه گوارش وگردش خون و... نظم وهماهنگی در این دستگاه ها نیز به وضوح قابل مشاهده است وهریک کار خود را دقیق وبی عیب ونقص ادامه می دهند تا انسان حیات داشته باشد. «فتَبَارَکَ اللهُ اَحسَنُ الخالِقینَ » « پس آفرین بر خداوند که بهترین خلق کنندگان است». این سخن بی درنگ برزبان انسان جاری می شود وخداوند را تحسین می نماید ،بلکه آفرین بر قدرت نمائی بی نظیری که در ظلمت ،تاریکی های سه گانه « شکم ،رحم ومشیمه » این چنین تصویری زیبا با این همه عجایب وشگفتی ها برقطره آبی نقش می زند . آفرین بر این علم وحکمت که این همه استعداد وشایستگی را در چنین موجود ناچیز وبی ارزش ایجاد می کند وآنچه برای انسان لازم بوده ودر آینده به آن احتیاج داشت آفرید ،وآفرین بر او که زیباترین موجودات که انسان است را « احسن تقویم » آفرید، « لَقَد خَلَقنَا الاِنسانَ فی اَحسَنِ التَّقویمِ » « ما انسان رادر احسن تقویم آفریدیم » . پس با شناخت چنین آفریدگار دانا وتوانایی جای بسی قدر دانی وسپاس وتشکر باقی است، تشکر از خالق بی همتا می تواند استفاده درست از اعضا و قوای بدنی در راه او باشد لذا تمام نیرویمان را بکار گیریم وبه بهترین شکل موجود خداوند را عبادت وسپاس گوییم زیرا هدف ازخلقت انسان جز عبادت نمی باشد . چون خداوند خود تمام زمینه های عبادت را فراهم نموده است وهم موجودات هستی ازماه وخورشید وستارگان گرفته تاحیوانات وگیاهان مسخر انسان آفریده شده اند لذا غفلت از آفریدگارمان ناسپاسی بزرگی است که قابل بخشش نیست، خدا یاتورا به خاطر همه نعمت هایت سپاس می گویم وتنها تو را می پرستم .