هدف پژوهش اثبات این موضوع است که امام علی ( ع ) شاگرد مکتب قرآن بوده و خداشناسی و توحید وی بر مبنای تعلیمات وحی و نبوت است و بعد از پیامبر گرامی او تنها کسی است که خدا را در حد اعلی کمال و جلال و جمال می شناسد و بهترین الگو جهت خداشناسی امت اسلامی می باشد. پس از مطالعه کتابهای فراوان در مورد خداشناسی و توحید به طور عموم و علی الخصوص شروح نهج البلاغه و تلفیق آنها همراه با مطالبی که با آنها اضافه شد به راهنمایی اساتید محترم٬ پایان نامه در دوازده فصل تنظیم گردید و قسمت عمده آن مربوط به توحید و شناخت خدا در نهج البلاغه می باشد. نتایج نشان می دهد بیان توحید و صفات خداوند توسط امام ( ع ) ناشی از علم شهودی ایشان به حضرت احدیت بوده و همانطور که خود فرموده اند ( خدایی که ندیده باشم پرستش نمی کنم ) باعث شده که ناب ترین علم توحید و خداشناسی بر زبان مبارکش جاری شد.