هدف پژوهش توجه دادن به اهمیت خسارت معنوی و جلب رضایت زیان دیده از آن و وجود قوانین متناقض در خصوص جایگاه قانونی آن است روش پژوهش مراجعه به کتابخانه ها از جمله کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران ، دانشکده علوم قضائی و کتابخانه مجلس و استناد به منابع فقهی و حقوقی شیعه و سنی و حقوق بین الملل است طرح پژوهش : مشتمل بر پیشگفتار، مفهوم ضرر و زیان معنوی و مصادیق آن ، انواع ضرر و زیان معنوی و مصادیق آن ، شرایط و نحوه جبران زیان معنوی ، ضرر و زیان معنوی در فقه و حقوق ایران ، اعمال موجب مسوولیت در روابط بین الممل ، آثار مسوولیت ناشی از ایراد خسارت معنوی ، حذف خسارت معنوی در قانون آئین دادرسی ۱۳۷۸ است نتیجه گیری : حقوق خصوصی صرفا حقوق حاکم براموال و حقوق مالی نیست ، بلکه به صیانت حقوق مربوط به شخصیت نیز توجه دارد و وظیفه دادگاه هاست که به این امر به نحو مطلوب بپردازند