در این رساله ، مسائل فلسفی حمل از دیدگاه حکیم آقا علی مدرس طهرانی، مورد بررسی قرار می گیرد. ما در این رساله یک مقدمه و نه فصل را ارائه کرده ایم. ابتداء بحث را از شخصیت حکیم موسس و آثار او شروع کرده و سپس از جایگاه حمل در فلسفه سخن به میان آورده ایم. در ادامه، حمل را تعریف و تقسیمات آنرا از نظر حکیم موسس و برخی فلاسفه دیگر، بیان کرده ایم. رأی آقا علی حکیم ، مبنی بر تکرار مدرک در حمل و اینکه حمل از عوارض مدرک است نه از صفات ادارک، مطلب بعدی این رساله می باشد. ما بعد از بحث هلیات بسیطه و مرکبه و تحلیل اجزاء آنها، به بررسی رأی آقا علی در اتحاد فی الوجود پرداخته ایم. معانی ذات و ذاتی و ربط آن به مبحث حمل، عنوان بعدی این رساله را تشکیل می دهد. ادله ابتکاری حکیم موسس در اثبات اصالت وجود در تصور و جعل یکی از مهمترین مباحث این رساله است که در جای خود بدان پرداخته شده است. فصل بعدی رساله، تشکیک خاصی در وجود و سپس ارتباط قاعده فرعیه با حمل و خروج تخصصی هلیه بسیطه از قاعده فرعیه، می باشد. ما در فصل پایانی، راجع به تفاوت ارتفاع تفیضین در حمل شایع و اولی بحث کرده ایم و بیان داشته ایم که حکیم موسس به وضوح اثبات کرده که ارتفاع تقیضین علی الاطلاق جاری نیست، بلکه از مرتبه جایز می باشد.