چکیده (فارسی): کانت به دلیل توجه ویژه به انسان، با عمق و دقت فلسفی زیادی وارد فلسفه سیاسی می شود؛ به طوری که او را گاهی پدر لیبرالیسم می خوانند.از سویی مفهوم خودآیینی که وی در اخلاق خود به کار گرفت ، مفهومی است که محتوای آن با ارزش های لیبرالی یعنی انسان مداری، جهان شمولی، برابری ، آزادی و ...تناظر دارد و حتی می توان آنها را دو روی یک سکه تلقی کرد. از این رو بررسی نسبت خودآیینی و لیبرالیسم کلاسیک (از جمله تقریر کانت ) در فهم هر دو موثر خواهد بود. به علاوه لیبرالیسم در طول زمان تحولات زیادی داشته است و شکل غالب آن با روایت کانتی بسیار متفاوت است. ادامه مطالعه درباب نسبت خودآیینی با لیبرالیسم جدید از منظری دیگر ، ربط ها و جدایی های این دو مفهوم مهم در تاریخ اندیشه سیاسی و اخلاقی غرب را روشن خواهد کرد و دریچه ای به سوی شناخت فلسفه غرب خواهد گشود که از لوازم عملی آن آغاز می کند.