خداوند سبحان، هدایت و ارشاد بندگانش را از طریق اجتباء افراد معصومی چون علی علیه السلام قرار داده که خود با سعی و تلاش و مجاهده با نفس، با تقوای الهی و دوری از گناه و انجام طاعات، تسلیم محض در برابر اوامر و نواهی الهی است و چون حفظ رسالت و هدایت جمیع افراد نیاز به عصمتی همه جانبه و پیگرد دارد خداوند سبحان آنان را با موهبت عصمت که حاصل اثر مراتب والای تقوا و علم لدنی و تسدید روح القدس است، در جمیع امور در برابر خطا و لغزش ت جهل، شک و تردید، اخلاق زننده و نیز عیوب جسمانی و عقلانی مصون ساخته است. و بندگانش را به محبت و دوستی و تمسک اطاعت همه جانبه در جمیع اعمال و اقوال اش امر فرموده است. معرفت به عصمت علی علیه السلام از طریق کلام الهی در قرآن، سخن اهل بیت علیهم السلام در روایات و نیز بیانات علی علیه السلام به طور خاص در خطبه ها و نامه ها و کلمات قصار نهج البلاغه و غرر الحکم و الدرر الحکم حاصل می شود. در این رساله ادله عصمت علی علیه السلام در قرآن با تعابیری چون«لاینال عهدی الظالمین جعلناکم امه وسطاً اطیعوا الرسول واولوالأمر منکم اعتصموا بحبل الله اعملو فسیری الله ..... و المؤمنون کونوامع الصادقین لکل قوم هاد فسیلوا اهل الذکر انما یرید الله ... و آیه مودت» استفاده شده است. در روایات اهل بیت علیهم السلام عصمت علی علیه السلام از احادیث سفینه، ثقلین، طیر ، لاعطین الرایه، النجوم، باب الله، الحق مع علی و هدایت استفاده شده است. و در نهایت عصمت علی علیه السلام از زبان علی علیه السلام در نهج البلاغه که اشاره به عصمتشان در دوران کودکی تطبیق عملکردشان بر کتاب و سنت و جدایی همیشگی ظلم از ایشان و بصیرت و یقین در دین و اجرای آن داشته اند، مورد دقت قرار گرقته است. امید است با تلاش و کوششی دایمی هدفی را که خداوند از عصمت علی علیه السلام داشته خود را به آن بزرگوار نزدیک و همراهی و پیروی از او را در جمیع امور زندگی مقدم بر هوای نفس و القاءات شیطان قرار دهیم.