عنوان

إفصاح فی الإمامة

زبان متن نوشتاري يا گفتاري و مانند آن

Arabic

عنوان اصلي

إفصاح فی الإمامة

نام نخستين پديدآور

محمد بن محمد بن نعمان مفید؛ محقق: محمدمهدی نجف

محل نشرو پخش و غیره

بیروت

تاریخ نشرو بخش و غیره

1414 ق

نام ناشر، پخش کننده و غيره

دار المفید

متن يادداشت

«الإفصاح فی الإمامة» کتابی در اثبات عقاید شیعه درباره امامت و جانشینی پیامبر اکرم (ص) اثر محمد بن محمد بن نعمان مفید است. بنا بر اشاره مولف در ابتدای کتاب، هر آنچه در موضوع امامت ذکر آن لازم بوده در این کتاب آمده است. مؤلف با استفاده از استدلال‎ های کلامی به اشکالات پیرامون موضوع امامت و آراء مختلف فرقه‌ های اسلامی مانند: معتزلی ها، حشویه ها و خوارج جواب داده است. شیوه مؤلف در این کتاب بیشتر جدلی است، لذا حتی به قیاس هم بر اثبات مسائل امامت استناد می‌ کند. گر چه کتاب از ساختار منظمی برخوردار نیست، اما مباحث آن را می‌ توان در یک مقدمه، ۱۸ بخش، ۷ فصل و ۷ مسأله دسته‌ بندی کرد.مولف در مقدمه غرض از تالیف کتاب را که همان توضیح و تحریر مسئله امامت است بیان می‌ کند و در بخش‌ های متنوع، از موضوعات مربوط به قضیه امامت بحث می‌ کند از قبیل: تعریف امامت، شناخت امام، دلیل بر وجوب معرفت امام، اجماع مسلمین بر امامت علی (ع) اجماع بر وجود امام بعد از نبی (ص)، افضلیت علی (ع) نزد خدا و رسول (ص) او، فساد امامت مفضول بر فاضل، اجماع بر فضایل علی (ع)، علت ندادن حق علی (ع)، عدم اقرار مهاجرین و انصار بر تقدم ابوبکر، علت سکوت امیرالمومنین (ع) بر خلفاء قبل از خودش، عدم اجماع امت بر امامت ابوبکر و...فصل اولدر فصل اول مولف سه موضوع را مورد بررسی قرار می‌ دهد:1- ادعای تنزیه اهل سقیفه از خطا.2- مسائل مربوط به روز احد.3- تفسیر حدیث عشره.فصل دومدر این فصل به مواردی می‌ پردازد از قبیل عدم دلالت السابقون اول در آیه مبارکه بر ابوبکر و اصحاب بیعت شجره.فصل سومدر این فصل مولف از مباحثی نظیر اثبات امامت امیرالمومنین از آیه «قل للمخالفین من الاعراب»، کافر بودن محارب با امیرالمومنین (ع).فصل چهارمدر این فصل از مواردی نظیر ردّ ادعای امامت ابوبکر با توجه به آیه «من یرتد منکم عن دینه» و اثبات امامت امیرالمومنین (ع) از این آیه بحث می‌ کند.فصل پنجممؤلف در این فصل استدلال بر فضل ابوبکر به آیه «محمد رسول الله و الذین معه اشداء علی الکفار رحماء بینهم» را رد کرده است.فصل ششمدر این فصل نزول آیه «و الذی جاء بالصدق و صدق به» را در مورد ابی بکر قبول نمی‌ کند. بلکه او اثبات می‌ کند نزول این آیه در مورد امیر مؤمنان علی (ع) است.فصل هفتممؤلف در فصل آخر از نتایج فاجعه بار تقدم دیگر خلفاء بر امیرالمومنین علی (ع) سخن می‌ گوید.

عنصر شناسه ای

امامت;عقاید شیعه امامیه;علم کلام;

تقسیم فرعی موضوعی

امامت ابوبکر;امامت امام علی(ع);حقیت امامت علی علیه السلام;امامت بعد از نبی اکرم ( ص );احقیت علی به خلافت;خلافت امام علی(ع);دفاعیه، ردیه و پاسخ به شبهات;اثبات امامت امام علی (ع);امام شناسی;شناخت امام;خلافت ابوبکر;وجوب معرفت امام;آیات امامت امام علی (ع);

شماره رده

مشخصه منبع قراردادي

نوع ماده

کتاب;