یکی از هنجارهای مثبت اجتماعی که نزد همه جوامع پسندیده است، تعامل نیک و خوشرفتاری با دیگران است. مکتب حیات بخش اسلام بر احترام، نیک رفتاری و احسان تاکید فروان دارد؛ زیرا بدین وسیله افراد به تکامل فردی و اجتماعی دست می یابند.در میان نیکی ها، نیک رفتاری با پدر و مادر اهمیت دوچندان دارد. همانند سایر کتب آسمانی، در قرآن نیز به طور مکرر، انسان به رفتار نیکو با پدر و مادر امر شده و پس از توحید و یکتاپرستی، احترام و تکریم پدر و مادر بسیار توصیه شده است.هدف مقاله حاضر، آشنا ساختن جوانان با شیوه ارتباط و برخورد صحیح با والدین است تا هرچه بیشتر آنان نسبت به وظایفی چون اطاعت، احترام و احسان در حق ایشان آشنا و تشویق شوند. آنچه که از آموزه های قرآنی به دست می آید، این است که فرزندان بیش از هر چیزی، موظف اند تا با گفتار و رفتار نیک و شایسته با پدر و مادر تعامل داشته باشند.