عنوان

اثربخشی معنا درمانی توام با تلاوت قرآن و دعا بر افسردگی و سلول T / کمکی (+CD4)

عنوان اصلي

اثربخشی معنا درمانی توام با تلاوت قرآن و دعا بر افسردگی و سلول T / کمکی (+CD4)

نام نخستين پديدآور

حمید نجمه, ویسی شوبو

متن يادداشت

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی معنادرمانی توام با تلاوت قرآن و دعا بر کاهش علائم افسردگی و تقویت سلول T / کمکی (CD4+) بیماران افسرده بوده است. طرح پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون، دوره پیگیری و گروه کنترل بوده است. جامعه مورد بررسی شامل 50 زن افسرده نوروتیک است که به مطب های خصوصی و مراکز مشاوره و روان درمانی مراجعت نموده اند. بیماران از لحاظ سن، وضعیت اقتصادی، اجتماعی، دارا بودن یک انحراف معیار بالاتر از میانگین در پرسشنامه افسردگی بک (BDI)، عدم ابتلا به بیماری هایی که سیستم ایمنی بدن را مخدوش می سازد و سایر متغیرهای مورد نظر در پژوهش کاملا همگون بودند. سپس به طور تصادفی تعداد 30 نفرا ز آنها انتخاب و به گونه تصادفی به دو گروه آزمایش وکنترل تقسیم شدند. ابزار مورد استفاده در پژوهش شامل پرسشنامه افسردگی بک (BDI) و ارزیابی سلول های ایمنی در آزمایشگاه با استفاده از روش فلوسایتومتری بوده است. گروه آزمایش طی 12 جلسه معنادرمانی توام با تلاوت آیاتی از قرآن کریم و دعا و نیایش روان درمانی شدند اما گروه کنترل مداخل های دریافت نکردند. سپس میزان علائم افسردگی و فعالیت سلول های ایمنی دو گروه در مراحل مختلف قبل از درمان، پس از خاتمه درمان و در دوره پیگیری سه ماهه ارزیابی شد. نتایج حاصل آشکار ساخت که تفاوت معناداری میان گروه آزمایش و کنترل از لحاظ علائم افسردگی و سلول T / کمکی (CD4+) وجود داشت (>001.0P) علائم افسردگی در گروه آزمایش، نسبت به پیش آزمون و گروه کنترل به طور معناداری کاهش اما میزان سلول های ایمنی افزایش یافته بود. این نتایج در دوره پیگیری به طور معناداری تداوم داشت.

عنصر شناسه ای

افسردگی;معنا درمانی توام با تلاوت قرآن و دعا;سلول T / کمکی (+CD4;

مشخصه منبع قراردادي

نوع ماده

مقاله;