در یکی از فقرات رساله منطقی - فلسفی ویتگنشتاین آمده است: «اخلاق و زیبایی شناسی یکی اند و عین هم»، بدون این که توضیحی در این باب داده شود. در این مقاله کوشیده شده است تا با تبیین مرزهای اندیشیدن و تفکیک میان امور گفتنی و امور نشان دادنی و وام گرفتن مفهوم سوژه متافیزیکی در فضای رساله منطقی - فلسفی، توضیح داده شود که اخلاق و زیبایی شناسی یا به تعبیر دقیق تر، تجربه اخلاقی و تجربه زیبایی شناختی در منظومه ویتگنشتاین متقدم، متضمن نگریستن به عالم از وجه ابدی اند. در انتها محدودیت های این نگاه ویتگنشتاینی مورد بحث قرار گرفته است.
موضوع (اسم عام یاعبارت اسمی عام)
عنصر شناسه ای
وضع واقع;گفتنی ها / ناگفتنی ها;سوژه متافیزیکی;ویتگنشتاین;وجه ابدی;زیبایی شناسی;اخلاق;