عنوان

خطبه البیان و شطحیات عارفان

عنوان اصلي

خطبه البیان و شطحیات عارفان

نام نخستين پديدآور

اسدپور رضا

متن يادداشت

«خطبه البیان» نام یکی از خطبه های منسوب به مولا علی (ع) است که درباره صحت انتساب آن به امام در طول تاریخ دیدگاه های مختلفی وجود داشته است. در این خطبه کلمات مسجعی بر زبان حضرت جاری شده که با ضمیر «انا» آغاز می شود و به شرح حال ایشان به عنوان ولی و انسان کامل در حالت فنای فی الله اشاره دارد. از این رو، این خطبه به شطحیات اهل تصوف شباهت دارد و همواره از یک سو مورد توجه صوفیان و فرقه های شیعه و باطنیه، و از سوی دیگر، مورد مخالفت مخالفان تصوف بوده است، که صحت انتساب آن را رد کرده اند. در این مقاله ابتدا کتاب شناسی خطبه با تقسیم بندی نوع شناسانه آن معرفی می شود و سپس نسخه شناسی شروح آن از نظر می گذرد. پس از آن، تحلیل تاریخی و نسبت آن با شطحیان اهل تصوف مورد کنکاش قرار می گیرد. برای تحقق این امر، معانی مختلف شطح از منظر تصوف، و پیشینه شطح گویی در اسلام بررسی شده و دیدگاه روزبهان بقلی و برخی از شارحان این خطبه، نظیر میرشریف نقطوی، دهدارشیرازی، عبدالصمد همدانی، راز ذهبی، میرزای قمی و ... نیز آمده است. در پایان با استناد به نظرات افراد یاد شده خبطه البیان به مثابه شطح شمرده می شود.

عنصر شناسه ای

محو;شطح;فنا;سکر;خبطه البیان;علی (ع);فنا;شطحیات;تصوف;تصوف;

مشخصه منبع قراردادي

نوع ماده

مقاله;